21.Bölüm

2K 129 15
                                    

Herşey saniyeler içinde olmuştu.

Polat onu tutan adamlardan birinin silahını alarak haluk'u göğsünden vurmuştu.

Çoğu adam haluk'a doğru koştu.

Polat adamlardan kurtularak yanıma doğru adımladı.

Beni kolumdan tutarak yerden kaldırdı.

"Gitmemiz gerek."

Hala Haluk'un söylediklerini düşünüyordum.

"Afra?"

Cevap vermedim.

Anneme aşık mıydı? Peki babamın bundan haberi var mıydı? Kendi kardeşinin karısına aşık olduğunu öğrenince ne olacaktı?

Ben bu sorularla boğuşurken Polat beni aniden kucağına aldı.

"Polat indir beni."

"Ölmek mi istiyorsun?"

"Beni indirmeni istiyorum!"

Bana cevap vermeden bahçedeki arabaya yöneldi.

Adamların odağı halukken biz çoktan arabaya binmiştik.

"KAÇIYORLAR!" Diye bir ses yükseldi.

Polat gaza bastı ve hızla evden çıktık.

"Bacağım acıyor." Dedim elimi bacağıma atarak.

"Biraz ilerleyelim arabayı durdurup bakacağım. Dayanabilir misin?"

Başımı salladım.

Bir süre sonra arabayı yolun kenarına çekti. Arabadan indi ve benim kapımı açarak diz çöktü.

"Uzat bacağını."

Bacağımı arabadan sarkıttım.

Pantolonumu sıyırarak yarama baktı.

"Kanamış. Merak etme çok bir şey yoktur. Çok acıyor mu?"

"Acıyor ama çok fazla değil."

"Tamam buraya en yakın hastaneye gideceğiz."

"Eve kadar bekler..."

"Hastaneye gideceğiz. Koluna da baktırmamız lazım. Bir ara hatırlatta sana bizim oradan çelik yelek göndereyim. Bu gidişle sana epey bir lazım olacak." Dedi sırıtarak.

Göz devirdim.

"Çok komiksin."

"Öyleyimdir."

Derin nefes alarak bacağımı içeri soktum. Kapımı kapattı ve sürücü koltuğuna ilerleyerek oturdu.

Arabayı çalıştırdı.

"Abim nasıl? Neredeymiş? Uyanmış mı?"

"Durumu iyi, normal odaya almışlar. Farklı bir hastaneye transfer oldu. Daha uyanmadı."

"Peki."

"Annemi aramam gerekiyor."

Cebinden telefonunu çıkardı ve şifresini açarak bana uzattı.

rehbere girdim ve annemin ismini aradım. Bulur bulmaz arama tuşuna bastım.

Bir kaç çalıştan sonra telefon açıldı.

"Polat neredesiniz!?" Dedi annem endişeli bir sesle.

"Anne benim."

"Kızım! Çok korktum neredesiniz? Abinler baban hepsi oraya gelmişler ama sizi bulamamışlar?"

"Anne biz kaçtık. Şuan hastaneye gidiyoruz."

"Akgün su getir bana başım dönüyor!"

"Anne sakin ol önemli bir şey yok."

AFRAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin