AFRA

22.Bölüm

"UYANDI! UYANDI ABİM UYANDI!" Dedi Akgün bağırarak.

Oturduğum koltuktan kalkmaya çalıştım. Duvara tutunarak ayağa kalktım. Seke seke kapıya doğru giderken savaş abim kolumdan tutarak beni durdurdu.

"Ne yapıyorsun afra? Beni neden çağmadın."

Koluma girdi ve beraber yürümeye başladık.

"Abim uyandı."

"Ciddi misin?!"

"Evet!"

Odaya girdiğimizde hızlanarak abimim yanına ilerledik.

"Abi." Dedim heyecanla.

"Abim." Dedi gülümseyerek. Kollarını kaldırdı.

Savaş abimim yardımıyla ona doğru yaklaştım. Kaşlarını çatmasını umursamadan ona sarıldım.

O da bana sarıldı. "Çok özledim seni abi." Dedim sıkıca sarılırken.

Ondan ayrıldım ve bir iki adım uzağım da olan koltuğa sekerek ilerledim.

"Afra senin pantolonun neden kan?" Dedi çatık kaşları ile.

"Vuruldun mu sen?" Dedi inanmak istemiyormuş gibi.

"Abi.."

"Anlatın herşeyi!"

~

"Haysiyetsizler! Nasıl vurur lan benim kardeşimi! Ama ben o ayılmadan onu öldüreceğim! Siz nasıl bir şey yapmazsınız lan!?' dedi ayaz ve savaş abime dönerek.

"Polatla birlikteydi."

"Çağırın onu da!"

"Geliyormuş zaten. Mesaj attı bana."

Kapının açılması ile oraya döndük.

Polat gelmişti. Kısa bir an göz göze geldik.

Savaş abimim boğazını temizlemesi ile kendini toparlayıp Araf abimim yanına gitti.

"İyi misin abi?"

"İyiyim. Afra nasıl vuruldu?"

"Otoparka indiğimizde on kişiyle bekliyordu şerefsiz. Zor kurtulduk. Arabaya binerken bacağına sıktı itler."

Araf abim ağırca kafasını salladı.

"Bulun bana onları."

"Babam adamları saldı. Buldukları an getirecekler. Ayrıca sen yaralısın abi."

"Bir şeyim yok ayaz abartma."

"Sanki her gün vuruluyormuşsun gibi abi." Dedim.

"Çok acımıyor bir tanem merak etme sen."

"Benim kolum bile ne kadar acımıştı. Kim bilir seninki nasıl acıyordur."

"Acımıyor dedim ya abicim. Asıl senin bacağın acıyor mu onu söyle bana?"

"Biraz."

"Hazır hastaneye gelmişken pansuman yaptıralım sana."

"Polat hastaneye götürmüştü beni gelmeden."

"Sağol Polat." Dedi Araf abim.

"Ne demek abi. Senin kardeşin benim kardeşim."

"Polat abine teşekkür et sende güzelim." Dedi ayaz abim.

"Sağol Polat."

"Senden kaç yaş büyük afra'cım. Öyle ismiyle seslenmek doğru olmaz. Abi de." Dedi savaş abim.