Karanlık bir yerdeydin. Etrafta mavi ve mor dumanlar vardı.
??: Sonunda başardım.
Sen korkuyla gölgeli çivili asani çıkardın ve onu sadece mavi gözleri gözüken karanlık silüete doğrulttun.
Y/N: Kimsin sen?! Kendini göster!
??: Ah, gerçekten kim olduğumu bilmiyor musun?
Silüet bir adım attı ve sonunda kendini gösterdi. Sen gördüğün şey karşısında şok oldun.
Tıpkı sana benziyordu. Senin maymun versiyonun gibiydi. Saçının birazında beyazlık vardı ve gözleri mavi ve altın rengindeydi. Senin bebek halinin büyümüş bir versiyonuydu.
Y/N 2: Ben senim.
Sen inanmaz gözlerle karşında beyaz bir elbise giymiş maymuna bakıyordun.
İnkar etmek istiyordun.
Ama teknik olarak zihninin içinde olduğun için bu mantıklı gözüküyordu.
Y/N: Peki, sen benim tam olarak kötü yanım mısın? Buraya beni manipüle edip kötü birine mi dönüştürmeye karar verdin?
Maymun senin bu söylediklerini duyunca yüz ifadesi ve altı kulağı düştü, kuyruğu bacağına dolanıp sarıldı.
Bu senin kafanı karıştırdı.
Y/N 2: Gerçekten beni öyle birisi olarak mı görüyorsun? Tek yaptığım sana yardım etmekken gerçekten senin gözünde öyle biri miyim?
Senin şaşkınlıkla ağzın açık kaldı.
Yardım etmek derken ne demek istiyordu?
Sakinliğini korumak için derin bir nefes alıp verdin, ardından da silahını gölgelerin içine bıraktın.
Y/N: Yardım etmek derken ne demek istiyorsun?
Maymun versiyonun silahını bıraktığını fark ettiğinde kuyruğuyla bacağına sarılmayı bıraktı ve 6 kulağı tekrar kalktı.
Y/N 2: O sesleri, vizyonları ve kabusları hatırlıyor musun?
Sen biraz korku ve rahatsızlıkla başını salladın.
Hatırlamak bile seni ürpertiyordu.
Y/N 2: Onları yapan bendim. Bir şekilde DBK, Bone Demon'un mezarlığını bulduğunda uyandım.
Sen inanmayarak ve şaşkınca ona baktın.
Normalde bu tarz 2. kişiliklerin kötü olması gerekirdi.
En azından okuduğun kitaplarda öyleydi.
Ama bu 2. kişilik bir şeytandan çok bir melekti.
Y/N: Ne yani sadece bana yardım mı etmek istiyorsun? Başka bir şey ya da amacın yok mu?
Senin 2. kişiliğin içtenlikle gülümsedi ve başını salladı. Kuyruğu mutlulukla sallanıyordu.
Y/N 2: Evet, ve bundan daha fazlası. Bizi düzeltmek istiyorum.
Gülümsemesinin içten olduğuna yemin edebilirdin.
Ama hala ona tam olarak güvenemiyordun.
2. kişiliğin bunu hissetmiş olacak ki sana doğru bir adım attı.
Y/N 2: Bana hala güvenmediğini biliyorum. Nasıl olsa ben senin Lady Bone Demon tarafınım. Ya da en azından onun gücünün bir parçası.
Sen ondan uzaklaşmak istedin.
Ama bunu yapamadın.
Bir anda sana elini uzattı.
Y/N 2: Ama bir ve düzgün olabilmemiz için birbirimize ihtiyacımız var. İntikam ve Merhamet. Kardeşimizin, arkadaşlarımızın ve babamızın kaderini bir tek biz kurtarabiliriz.
Sen ele tereddütle baktın.
Tutmalı mıydın?
Y/N 2: Eeee ne diyorsun, Savaşçı Leydi?
Bunu duyunca kalbin duracak gibi oldu.
Bu senin kardeşinle küçükken birbirinize taktiginiz lakaptı.
"Haberci ve Leydi"
Sen bu nostalji ile elini 2. Kişiliğine uzattın.
Ama onun elini tutmak yerine ona sıkıca sarıldın.
2. Kişiliğin ilk başta buna şaşırsa da o da sana sıkıca sarıldı.
İkiniz de mor ve mavi renklerde parladınız ve birbirinize karışırken renginiz lacivert rengine döndü.
~~~~~~~
Macaque tam kardeşine saldırmak uzerekyen herkes senin çığlığını duydu ve etrafın lacivert renginde parlayarak havalandığın gördüler.
Wukong (LBD): Hayır...
Wukong (LBD) korkuyla, MK kafa karşıklığıyla sana bakıyorlardı. Macaque ise hiç hareketini bozmamisti, hatta sana dönmemişti bile.
Formun değişmişti.
Tıpkı baban veya akıl hocan gibi bir maymundun. Saçında beyaz şeritler ortaya çıkmıştı ve yüzünde tıpkı akıl hocanınki gibi bir sembol vardı.
Üstündeki kıyafet gitmiş, yerine siyah renklerde bir zırh vardı ve üstünde mor kar taneli desen ve çizgiler vardı. Elbisen ise buz mavisi renkteydi.
Gözlerini açtığında bir gözün buz mavisi, diğer gözün ise mor renkte parlıyordu.
Y/N: 2. Raunta hazır mısın?
Bunu demenle Wukong (LBD) ile yüz yüze geldin.
YOU ARE READING
Monkie Kid Bir Savaşçının Hikayesi
FanfictionBu ilk Y/N'li kitabimdir. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. (Çizim bir arkadaşıma aittir)