Επί μισή ώρα, άκουγα το κατσάδιασμα του Ρέι. Την στιγμή που με είδε με μωλωπισμένο πρόσωπο, άρχισε τις ερωτήσεις, τις οποίες δεν του απαντούσα και αυτό τον εκνεύριζε περισσότερο.
Άρχισε να μου αναφέρει το αδύναμο σώμα μου, την εικόνα και την καριέρα μου. Ήξερα ότι ανησυχούσε για μένα αλλά υπερέβαλλε. Τελικά, άφησε έναν μεγάλο αναστεναγμό και κλείστηκε στο οβάλ γραφείο, αφήνοντάς με στο γραφείο με τους άλλους γραμματείς.
Ο ίδιος πήρα μια βαθιά ανάσα. Τα βλέμματα του Πωλ και της Τζούντιθ έπεσαν πάνω μου πονηρά. Είχαν συνηθίσει να είμαι εγώ που κατσάδιαζα συνήθως τον Ρέι, πριν ακόμη γίνει Πρόεδρος, καθώς ήταν υπερβολικά ονειροπόλος, ανοιχτόμυαλος και γενναιόδωρος. Ένας ανέμελος δικηγόρος που έβλεπε πάντα την αισιόδοξη πλευρά της ζωής.
Από την άλλη πλευρά, εγώ ήμουν το άλλο άκρο. Αντικοινωνικός, εσωστρεφής και κυνικός. Δεν έβλεπα καμιά φωτεινή πλευρά στους ανθρώπους, αλλά πώς να το έκανα, όταν διάβαζα τις σκέψεις των ανθρώπων και εκείνες ήταν γεμάτες σκοτάδι και βρωμιά;
Εκτός από το δικό μου σκοτάδι, κουβαλούσα και το σκοτάδι των άλλων. Το διάβαζα στη σκέψη τους, το έβλεπα στα μάτια τους. Κάθε είδους σκοτάδι, από απλές μύχιες σκέψεις μέχρι βαθιές σκοτεινές επιθυμίες από διεστραμμένα μυαλά.
Πρόσφατο παράδειγμα ήταν εκείνος ο άντρας, ο σύντροφος της μητέρας της Σπένσερ. Οι σκέψεις του ήταν πιο βρώμικες και από βούρκο. Η ψυχή του πιο σκοτεινή και από τη νύχτα. Ένας άνθρωπος που είχε αφήσει το σκοτάδι να τον καταπιεί και το χειρότερο ήταν ότι διέδιδε εκείνο το σκοτάδι γύρω του.
Όμως ήταν ένας από τους πολλούς σκάρτους σε αυτόν τον κόσμο. Δεν ήταν ούτε ο πρώτος αλλά ούτε και ο τελευταίος. Τέτοια άτομα με έκαναν να αναρωτιέμαι αν η υπόσχεση που είχαμε δώσει με το Ρέι, είχε καμία αξία; Πως θα σωζόταν ο κόσμος με τόσο σκοτάδι να τον πλαισιώνει;
-« Δεν περίμενα ότι ήσασταν άτομο που θα πιανόταν στα χέρια με κάποιον, άλλωστε οι μώλωπές σας μοιάζουν να προέρχονται από γροθιές.» αποκρίθηκε ο Πωλ.
-«Είμαι σίγουρη ότι υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος.» προσπάθησε να με υπερασπιστεί η Τζούντιθ.
-«Αν πω ότι προσπάθησα να σώσω μια δεσποσύνη, θα με πιστεύατε;» αποκρίθηκα και ο Πωλ μόνο που δεν γέλασε.
Με είχε γνωρίσει όταν επισκεπτόμουν τον Ρέι ή όταν γίναμε ομάδα στον προεκλογικό αγώνα και ήξερε τον χαρακτήρα μου, σύμφωνα με τον οποίο δεν θα έκανα κάτι «ανώφελο».
YOU ARE READING
Ο Γραμματέας του Προέδρου
ParanormalΠοιος δεν έχει βαρεθεί και απογοητευτεί από την πολιτική διαφθορά; Ποιος δεν έχει ευχηθεί να αλλάξουν τα πράγματα και τίμιοι και δίκαιοι πολιτικοί να καθοδηγούν τη χώρα του; Τι θα συνέβαινε αν η ευχή εκείνη πραγματοποιούνταν; Τι θα συμβεί, λέτε, αν...