Ο Γραμματέας του Προέδρου

33. Αιμοβόρο εργαλείο

   Καθώς περνούσα την πόρτα του Λευκού Οίκου, σκεφτόμουν τις δύο μέρες που πέρασα στο σπίτι της Τζέσικα Σπένσερ. Ήταν η πρώτη φορά που είχα αφήσει τον εαυτό μου ελεύθερο.

Για δύο μέρες δεν είχαμε βγει από το διαμέρισμά της. Επιδιδόμασταν σε εκτεταμένες και παθιασμένες ερωτικές δραστηριότητες. Όταν πεινούσαμε, παραγγέλναμε. Όταν βαριόμασταν βλέπαμε ταινία ή κάναμε περίπατο στο κοντινό πάρκο της περιοχής της.

Ήταν δύο ευχάριστες και ενδιαφέρουσες μέρες αλλά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα ήταν εκείνη η γυναίκα.

Εκείνη η ανεμελιά με έκανε σχεδόν να ξεχάσω το άσχημο εκείνο όραμα με εκείνη πρωταγωνίστρια αλλά λίγο πριν φύγω κατάφερα να αποσπάσω από τις σκέψεις της κάποιες πληροφορίες. Από ότι φαινόταν, ήθελε να ξεκινήσει μία έρευνα με επίκεντρο τον προηγούμενο Πρόεδρο.

Αν αυτή ήταν η αιτία που θα κινδύνευε, τότε έπρεπε να την προλάβω και να ερευνήσω εκείνον τον άντρα, ο οποίος εξαφανίστηκε αμέσως μετά το τέλος της θητείας του.

Φυσικά και γνωρίζαμε το σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει και ήταν αυτό που του κόστισε την στήριξη του κόμματος. Όμως αν το σκεφτόμουν καλύτερα, μία τόσο βολική μαριονέτα δεν την έχανες τόσο εύκολα. Κάτι πρέπει να συνέβη. Ίσως η μαριονέτα θέλησε να κόψει τα σκοινιά.

Με αυτές τις σκέψεις κατευθύνθηκα προς το γραφείο μου, όπου βρίσκονταν οι συνεργάτες μου. Όλα φαίνονταν φυσιολογικά, εκτός από το ονειροπόλο βλέμμα της Μάργκοτ Σλόαν. Είτε η συνάντηση του Ρέι με τους γονείς της πήγε αρκετά καλά, ή εκείνοι οι δύο πέρασαν επίσης δύο «γλυκές» μέρες. Ίσως και τα δύο.

Κοιτώντας την Μάργκοτ Σλόαν θυμήθηκα το όραμα του πολέμου που είδα πριν μερικές μέρες και το οποίο με έριξε σε κώμα μίας εβδομάδας. Το θυμήθηκα επειδή στο όραμα αυτό βρισκόταν και εκείνη.

Ο τρόπος και ο χρόνος είχε αλλάξει αλλά όχι η μοίρα της. Την είδα να πεθαίνει επίσης σε αυτό το όραμα, όπως στο πρώτο που είχα δει πριν μερικούς μήνες. Τότε είχε πεθάνει σαν στρατιώτης σε πεδίο μάχης. Αλλάζοντας όμως η ροπή της μοίρας, άλλαξε και ο τρόπος θανάτου της. Όμως δεν είχε αλλάξει η ίδια η μοίρα της.

Δεν μπορούσα καν να φανταστώ τι θα ένιωθε ο Ρέι, καθώς είχα ήδη καταλάβει ότι εκείνη η γυναίκα ήταν σημαντική για εκείνον. Όμως δεν μπορούσα να του πω την αλήθεια. Η παρέμβασή του μπορεί να είχε συνέπειες σε εκείνον ή χειρότερα ο φόβος και η αγωνία ίσως του θόλωναν την κρίση. Δεν ήθελα να δω το φως του να διαφθείρεται.