Ο Γραμματέας του Προέδρου

48. Φόβος και θυμός

Όταν φθάσαμε στο μπαρ της Ντόνα, ήταν ήδη αργά το απόγευμα και το μέρος λειτουργούσε ακόμη σαν οικογενειακό εστιατόριο. Τα τραπέζια του ήταν γεμάτα με θαμώνες, είτε οικογένειες, είτε παρέες.

Η Ντόνα δεν έδινε πληροφορίες όσο το μαγαζί της δούλευε ως εστιατόριο. Μόνο το βράδυ που είχε την μορφή μπαρ. Ήμουν έτοιμη να πω στον Κιθ ότι ήρθαμε νωρίς, αλλά με τράβηξε προς ένα τραπέζι που είχε το ταμπελάκι «ρεζερβέ».

Κάθισε ατάραχος και κάθισα και εγώ αν και δεν ήξερα αν κάναμε καλά που ήρθαμε. Εκείνος με κοίταξε πονηρά.

-«Η Ντόνα ποτέ δεν κάνει κρατήσεις.» είπε μονάχα και τότε συνειδητοποίησα ότι είχε δίκιο.

Η σερβιτόρα που δούλευε στο εστιατόριο, ήρθε να μας πάρει παραγγελία και για άλλη μια φορά, ο Κιθ απάντησε ότι ήθελε δύο μερίδες από το πιάτο της μέρας. Δεν ήξερα πως μπορούσε να προσαρμοστεί τόσο εύκολα σε αυτό το κυνήγι. Ίσως να είχε παρόμοιες εμπειρίες στο παρελθόν.

Όταν αποχώρησε η σερβιτόρα, δεν είπε τίποτα μόνο με κοιτούσε με ένα ενθουσιασμένο και πονηρό βλέμμα και ένα πλατύ παιχνιδιάρικο χαμόγελο.

Ένα τέταρτο αργότερα, ήρθαν οι παραγγελίες μας. Ο Κιθ και εγώ προσέξαμε ότι κάτω από το πιάτο, υπήρχε ένα σουπλά, μόνο που δεν ήταν σουπλά αλλά ένας φάκελος. Ο Κιθ χαμογέλασε αλλά δεν έκανε κίνηση να πάρει τον φάκελο. Αντίθετα άρχισε να τρώει. Το ίδιο έκανα και εγώ. Το κυνήγι θησαυρού είχε ξεκινήσει και μόλις είχαμε λάβει το δεύτερο στοιχείο.

Προς απογοήτευση του Κιθ, δεν είδε ποτέ τους πληροφοριοδότες αλλά δεν περίμενα κάτι άλλο από τον Ντάνιελ Γκρέι. Δεν θα αποκάλυπτε τους άσσους του.

****

Πάνω στις δέκα μέρες, έλαβα ένα καλό νέο και αυτό ερχόταν από τον Δρ. Όστιν. Η Μάργκοτ είχε συνέλθει. Αμέσως παράτησα ότι έκανα και όρμησα έξω από το γραφείο μου και προς το δωμάτιο που έμενε μετά την μεταφορά της στον Λευκό Οίκο.

Όρμησα μέσα στο δωμάτιο, όπου βρίσκονταν οι γονείς της. Τους είχα φιλοξενήσει προκειμένου να είναι δίπλα στην κόρη τους. Μόλις είδα ανοιχτά τα υπέροχα γαλανά μάτια της, η καρδιά μου σκίρτησε και ταυτόχρονα, ένιωθα να μουδιάζω.

Η όρασή μου θόλωσε από τα δάκρυα που είχαν μαζευτεί μέσα στα μάτια μου. Πλησιάζοντας περισσότερο, πρόσεξα ότι οι γονείς της οπισθοχώρησαν και τελικά βγήκαν από το δωμάτιο.