Ο Γραμματέας του Προέδρου

19. Εκκαθάριση της βρωμιάς

Οι τρομοκράτες δεν έμειναν για πολύ στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Τους παρέλαβε η Ομοσπονδιακή Αστυνομία για να τους ανακρίνει. Στην αρχή δεν μιλούσαν. Παρά τις απειλές και τον εκφοβισμό κατά την ανάκριση, δεν μαρτυρούσαν άλλες πληροφορίες.

Το μόνο που ήταν ξεκάθαρο ήταν ότι ανήκαν σε κάποιο κράτος της ανατολής, από εκείνα που δεν είχαν καλές σχέσεις με την Αμερική. Είχαν βρει το λημέρι τους γεμάτο με εκρηκτικές ύλες και μηχανισμούς αλλά κανένα άλλο στοιχείο για μελλοντικούς στόχους ή στοιχεία για την οργάνωση στην οποία ανήκαν.

Εκείνη τη μέρα στις 10 του Γενάρη 2023 είχαν σκοπό να προκαλέσουν εκρήξεις σε τρεις σταθμούς του μετρό και μία έκρηξη σε μεγάλο και πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο. Αν πετύχαιναν το σκοπό τους, οι απώλειες θα ήταν ανυπολόγιστες.

Είχε αποφευχθεί μια τρομερή τραγωδία και όλα αυτά χάρη στον Πρόεδρο Ο'Ντόνελ που είχε καλέσει τους αρχηγούς των αστυνομικών τμημάτων και τους είχε προειδοποιήσει για την απειλή. Μου είχε φανεί περίεργο που είχε τέτοιες πληροφορίες αλλά σίγουρα θα είχε κρυμμένους άσσους στο μανίκι του.

Το πιο περίεργο ήταν ότι ο στρατηγός Μέρφι με είχε καλέσει προκειμένου να με ρωτήσει για το πώς γνώριζε ο Πρόεδρος για την επίθεση. Ήταν αλήθεια ότι δεν γνώριζα. Μάλιστα δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου να έχει κάποιο μυστικό. Όμως ο στρατηγός φαινόταν νευρικός.

Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος ήταν σε άσχημη διάθεση τόσο με την τρομοκρατική εκείνη επίθεση για την οποία είχαν πάρει φωτιά τα ΜΜΕ όσο και για την κατάσταση του κ. Γκρέι, ο οποίος δεν είχε συνέλθει ακόμη από το κώμα του και είχαν περάσει επτά μέρες.

-«Κ. Πρόεδρε, θέλετε να εκτονώσετε λίγη ένταση;» του πρότεινα και με κοίταξε με ένα τρυφερό βλέμμα που έκανε την καρδιά μου να χοροπηδήσει.

-«Τι έχεις στο νου σου, λοχαγέ;» ρώτησε και χαμογέλασα.

Την επόμενη στιγμή, βρισκόμασταν στο γήπεδο τένις και παίζαμε με τόσο μένος λες και βρισκόμασταν σε κάποιο τουρνουά. Από τα χτυπήματά του καταλάβαινα ότι ήταν αρκετά εκνευρισμένος και θυμωμένος. Χρειάστηκαν τέσσερα ασταμάτητα σετ για να τον βοηθήσουν να καταλαγιάσει την ένταση που είχε μέσα του.

Τελικά, σωριάστηκε στο παγκάκι λαχανιασμένος και ιδρωμένος.

-«Νιώθετε καλύτερα;» ρώτησα και ύψωσε το βλέμμα του προς το μέρος μου.