Την στιγμή που εισήλθαμε μέσα στο λόμπι, ήταν πια φανερό ότι ήταν το άτομο που υποψιαζόμασταν.
Μία γυναικεία φιγούρα σχετικά ψηλή και λυγερή στεκόταν στην μέση του λόμπι χαζεύοντας τους πίνακες ζωγραφικής. Το κορμί της λεπτό και καλλίγραμμο ενώ την ίδια στιγμή ήταν γυμνασμένο, κάτι που φαινόταν από τους πρησμένους μύες σε μπράτσα και πόδια.
Όπως το είχα μαντέψει, φορούσε ένα σετ κολλητών φορμών. Ένα μαύρο κολλάν γυμναστικής και ένα λευκό κολλητό μπλουζάκι πάνω από το οποίο φορούσε μια μαύρη ζακέτα. Στο πάτωμα βρισκόταν το σακίδιο ταξιδιού.
Τα καστανά μαλλιά της είχαν πιαστεί σε κοτσίδα ενώ όταν μας αντιλήφθηκε στο δωμάτιο γύρισε και μας κοίταξε με τα μεγάλα γαλανά της μάτια. Ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε πάνω στα λεπτά χείλη της και τα μάτια της έλαμψαν.
Χωρίς να το σκεφτεί καν, όρμησε προς το μέρος του Ρέι και έπεσε στην αγκαλιά του.
-«Πάει καιρός, Ρέι!!!» είπε με την γνώριμη ψιλή φωνή της ενώ τα χέρια της σάρωναν την πλάτη του.
-«Πάει καιρός, Κόρτνεϊ!!!»
-«Μμ. Περισσότερα από δέκα χρόνια.» απάντησε και βγαίνοντας από την αγκαλιά του Ρέι, έριξε το βλέμμα της πάνω μου.
-«Ντάνιελ, ομόρφυνες!!! Σε θυμάμαι ακόμη ένα καχεκτικό νιάνιαρο, αλλά για δες σώμα!!!» αποκρίθηκε έκπληκτη σχεδόν και ήμουν ο επόμενος που μπήκε στην αγκαλιά της. Ένιωθα τα χέρια της να ψηλαφίζουν το κορμί μου.
Βγαίνοντας από την αγκαλιά της, έκανε ένα βήμα πίσω για να μας κοιτάξει και τους δύο.
-«Δεν είχα αμφιβολία ότι θα φθάνατε ως εδώ, άλλωστε είχαμε δώσει μια υπόσχεση.» αποκρίθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο μέσα από το οποίο φαίνονταν οι λευκές οδοντοστοιχίες της.
-«Ήρθες να εκπληρώσεις και εσύ μέρος της υπόσχεσης;» ρώτησα και χαμογέλασε ξανά.
-«Ήμουν απομονωμένη βαθιά στα δάση της Ασίας και δεν είχα ακούσει για την εκλογή σου, Ρέι. Όταν βγήκα ξανά στον πολιτισμό, ενημερώθηκα για τα νέα.» δικαιολογήθηκε.
-«Ο Ρέι βρίσκεται στην θέση αυτή τουλάχιστον έξι μήνες και σε λίγους μήνες θα ολοκληρώσει τον πρώτο χρόνο της θητείας του. Τόσο καιρό δεν είχες νέα μας;» ρώτησα.
-«Ξέρεις ο πολιτισμός σε τριτοκοσμικές περιοχές δεν χτίζεται μέσα σε μια μέρα, αγαπητέ μου Ντάνιελ.» σάρκασε πίσω και αναστέναξα.
YOU ARE READING
Ο Γραμματέας του Προέδρου
ParanormalΠοιος δεν έχει βαρεθεί και απογοητευτεί από την πολιτική διαφθορά; Ποιος δεν έχει ευχηθεί να αλλάξουν τα πράγματα και τίμιοι και δίκαιοι πολιτικοί να καθοδηγούν τη χώρα του; Τι θα συνέβαινε αν η ευχή εκείνη πραγματοποιούνταν; Τι θα συμβεί, λέτε, αν...