Ο Γραμματέας του Προέδρου

37. Απρόσμενη επίσκεψη

Ο Ντάνιελ Γκρέι είχε δίκιο. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη στο πλευρό του πρέσβη Ρόναλντς μου ανοίχτηκαν αρκετές ευκαιρίες σχετικά με το project «Η Φωνή των Παιδιών».

Παρόλο που είχα πάει σαν μια απλή γραμματέας, όλοι ήξεραν ότι ήμουν η αρραβωνιαστικιά του Προέδρου των Η.Π.Α και ότι μέχρι το τέλος του ίδιου χρόνου, θα ενωθούμε με τα δεσμά του γάμου.

Για το λόγο αυτό, όλοι όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί μου, ήταν περισσότερο από πρόθυμοι να με καλωσορίσουν, να με ξεναγήσουν και να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες της μέλλουσας Πρώτης Κυρίας. Σίγουρα θα το γνώριζε αυτό ο Γκρέι και για αυτό με ώθησε να δραστηριοποιηθώ.

Όμως οι ευκαιρίες όντως ανοίχτηκαν καθώς ήρθα σε επαφή με κάποια πανεπιστήμια και ειδικούς παιδοψυχολόγους. Ήρθα αντιμέτωπη με αρκετές ψυχολογικές έρευνες και μελέτησα το σύστημα προστασίας ανηλίκων και άλλων χωρών πέρα από το δικό μας.

Επέστρεψα πίσω στην Ουάσινγκτον με αρκετή τροφή για σκέψη και μελέτη μετά από τέσσερις μέρες περιοδείας στην Γηραιά Ήπειρο.

Όμως επέστρεψα ενώ η ατμόσφαιρα δεν ήταν καθόλου καλή. Αμέσως εντόπισα την κακή διάθεση που είχε ο Ρέιμοντ καθώς είχε σβηστεί από το πρόσωπό του το εύθυμο και φωτεινό χαμόγελο που φορούσε πάντα, κάτι που με εξέπληξε.

Ήταν φανερό ότι σήκωνε βάρη ενώ η ψυχολογία του και η διάθεσή του είχαν πέσει. Θέλησα να μοιραστώ μαζί του ότι τον βάραινε και μόνο τότε έμαθα τι είχε μεσολαβήσει στις μέρες που έλειπα.

Μου είπε τόσο για τον τρομερό κύκλωμα που διατηρούσαν στελέχη του κόμματος όσο και για τις υποψίες του ότι υπέβοσκε ένας τρομερός πόλεμος στο μέλλον στις διαστάσεις των δύο προηγούμενων Μεγάλων, κάτι που με άφησε σύξυλη.

Μάλιστα από στιγμή σε στιγμή περίμεναν την αναφορά του Κλάρκστον, του αρχηγού της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας σχετικά με εκείνη την κοπέλα από την Ανατολή, ενώ είχε ήδη μια άκαρπη συνάντηση με τον αρχηγό της Μυστικής Υπηρεσίας, Ντίξον. Το άγχος τον είχε τυλίξει ασφυκτικά.

Από την άλλη πλευρά, ο Ντάνιελ Γκρέι ήταν αρκετά ψύχραιμος. Δούλευε στο γραφείο του σαν να μην συνέβαινε τίποτα ενώ ήμουν σίγουρη ότι θα γνώριζε την κατάσταση. Είχε το ίδιο ψυχρό και απρόσιτο βλέμμα με πριν.

Κάποια στιγμή, ύψωσε το βλέμμα του και με κοίταξε κατάματα.

-«Δις Σλόαν, νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσετε τις προετοιμασίες για το γάμο σας.» αποκρίθηκε από το πουθενά και με έφερε προ εκπλήξεως.