Ο Γραμματέας του Προέδρου

41. Χρησιμοποιώντας την δύναμη

Τα λόγια της Τζέσικα με ταρακούνησαν κάπως. Εκείνη όπως ο Ρέι, ήθελε να αλλάξει τον κόσμο με βαθιές και ειλικρινείς προθέσεις.

Ένα μικρό και ασήμαντο φαινομενικά συμβάν σε μια μικρή και ασήμαντη πόλη της Βιρτζίνια, πυροδότησε την επιθυμία ενός παιδιού να αλλάξει τον κόσμο. Ο παρά λίγο θάνατος ενός ανθρακωρύχου και η μετέπειτα συγκάλυψη των ενόχων δεν ήταν σημαντικό για κάποιους αλλά ήταν σημαντικό για ένα αγόρι που ο ανθρακωρύχος εκείνος ήταν ο κόσμος του.

Έπειτα, αντιμετωπίζοντας το σκοτάδι του κόσμου συνειδητοποίησε ότι οι δυνάμεις του δεν ήταν αρκετές. Χρειαζόταν να γίνει ισχυρότερος ώστε να μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.

Όμως ακόμη και τώρα που είχε τόση δύναμη ακόμη δεν μπορούσε να διαλύσει το σκοτάδι αυτό. Θα πρέπει να ήταν τρομερά αποκαρδιωτικό.

Όσο για μένα, δεν με ένοιαζε ο κόσμος. Από μικρό παιδί, είχα εγκαταλείψει κάθε ελπίδα που είχα για αυτόν. Το χάρισμά μου απλά επιβεβαίωνε τις πεποιθήσεις μου. Ο κόσμος ήταν γεμάτος κακία και διαφθορά. Σκοτάδι. Δεν άξιζε να ασχοληθώ. Δεν είχε νόημα να ασχοληθώ.

Κι όμως το σκοτάδι μου αραίωσε όταν βρέθηκα ανάμεσα στην οικογένεια Ο' Ντόνελ. Ο κόσμος μου έγινε πιο φωτεινός και δεν απαρτιζόταν πια από ένα άτομο, τον εαυτό μου, αλλά σε αυτόν είχαν προστεθεί τρία ακόμη.

Σε εκείνον τον κόσμο έμαθα το φως, τη ζεστασιά και την θαλπωρή. Έμαθα να ελπίζω και με αυτόν τον τρόπο, προστέθηκαν μερικά ακόμη άτομα.

Και ενώ ο κόσμος μου άρχιζε να γεμίζει φως, το σκοτάδι ήθελε να τον μολύνει και να τον καταστρέψει. Ο ανθρακωρύχος εκείνος ήταν πια μέρος και του δικού μου κόσμου και παρασυρόμενος τόσο από το ένστικτό μου, όσο και από τις ονειροπολήσει ενός παιδιού, άρχισα να έχω και εγώ την επιθυμία να κάνω καλύτερο αυτόν τον κόσμο.

Η συνεχής μου επαφή με το σκοτάδι του κατά τα μετέπειτα χρόνια σαν εισαγγελέας μάλλον με μούδιασε. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι δεν θα άλλαζε τίποτα πραγματικά, αν όντως δεν αποκτούσαμε δύναμη.

Η πραγματικότητα όμως ήταν άλλη.

Ακόμη και με τόση δύναμη, δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά. Η πεποίθηση ότι ένα άτομο δεν μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο άρχισε να φυτρώνει στην ψυχή μου δημιουργώντας σκέψεις όπως αν ακόμη και αν δεν πετύχαινα εγώ, κάποιος άλλος θα το πετύχαινε στο μέλλον. Όμως ήταν λάθος αυτός ο τρόπος σκέψης.