Ο Γραμματέας του Προέδρου

65. Πάμε σπίτι μας!

   Πλησίαζε καλοκαίρι. Ο καιρός είχε ζεστάνει για τα καλά και προμηνούσε τους καύσωνες που θα έφθαναν σε λίγο καιρό. Ο ουρανός ήταν πλέον ξάστερος τον περισσότερο καιρό πάνω από την αμερικανική πρωτεύουσα.

Ήταν έξι το απόγευμα, όταν πέρασα το δωμάτιο του νοσοκομείου. Εκείνος ήταν εκεί ξαπλωμένος και σχεδόν ακίνητος. Αν το στήθος του δεν ανεβοκατέβαινε εξαιτίας της ανάσας του, θα έλεγε κανείς ότι ήταν άψυχος.

Πλησίασα. Άφησα την τσάντα μου στην καρέκλα, έσκυψα πάνω από το κεφάλι του και του έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο. Τα χείλη μου ένιωσαν τη ζεστασιά του και ήταν αυτό που με παρηγορούσε. 

Δεν ήταν παγωμένος. Δεν ήταν νεκρός. Ήταν ζωντανός. Μόνο κοιμόταν. Κοιμόταν βαθιά. Κοιμόταν εδώ και πέντε χρόνια.

Χάιδεψα τα λευκά πια μαλλιά του και κάθισα στην καρέκλα δίπλα του. Έπιασα το χέρι του, το οποίο δεν ήταν ούτε κρύο αλλά ούτε και ζεστό. Ο γιατρός με είχε ενημερώσει ότι αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα είναι σε ακινησία. Παρόλο που έρχεται φυσικοθεραπευτής και του κάνει ασκήσεις για να μην ατροφήσουν οι μύες του, το σώμα του δεν βρίσκεται σε λειτουργία.

-«Βγήκαν τα αποτελέσματα των εκλογών. Ο Τζόναθαν Λούθερ είναι ο νέος Πρόεδρος. Ο Ρέιμοντ Ο' Ντόνελ δέχτηκε να παραμείνει στο κόμμα και πλέον ορίστηκε υπουργός Εσωτερικών.» αποκρίθηκα.

Η δεύτερη θητεία του Ρέιμοντ Ο' Ντόνελ είχε τελειώσει και έχω να πω ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ομαλή. Όσο προσπαθούσε να εγκαθιδρύσει κάποιες μεταρρυθμίσεις, την ίδια στιγμή, μαχόταν με τη φύση.

Τον πρώτο χρόνο και όσο οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν το ήπαρ του Ντάνιελ, η αμερικανική κυβέρνηση έστελνε βοήθεια σε διάφορα μέρη του κόσμου να βοηθήσει πότε εκείνους που είχαν χάσει τα σπίτια τους από ισχυρά τσουνάμι που είχαν σαρώσει ολόκληρες ακτογραμμές, είτε προσπαθούσαν να σβήσουν φωτιές που είχαν καταβροχθίσει σχεδόν μια ήπειρο.

Τον δεύτερο χρόνο και ενώ οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν τα νεφρά του, δύο πολιτείες των Η.Π.Α πλήχτηκαν από τρομερούς ανεμοστρόβιλους υψηλής κλίμακας ισχύος αφήνοντας πίσω τους, νεκρούς ανθρώπους και ρημαγμένη γη.

Λες και είχαν πέσει οι δέκα πληγές του Φαραώ από την Παλαιά Διαθήκη, τον επόμενο χρόνο, μια ισχυρή πυρκαγιά ξέσπασε στα πυκνά δάση του Κεντάκι και εξαπλώθηκαν προς τις γύρω πολιτείες αφήνοντας μεγάλες εκτάσεις καμμένης γης.