Ο Γραμματέας του Προέδρου

27. Η απάντηση

    Όταν άνοιξα τα μάτια μου, χρειάστηκαν μονάχα μερικές στιγμές για να συνειδητοποιήσω ότι ήμουν διασωληνωμένος στο προσωπικό διαμέρισμα που μου είχε παραχωρηθεί στον Λευκό Οίκο από τον Ρέι.

Είχα ορό στο χέρι και μασκάκι οξυγόνου στο πρόσωπο. Ένας παλμογράφος ήταν συνδεδεμένος πάνω μου και έσπαγε την ηρεμία του δωματίου με τον αυτοματοποιημένο εκείνο ήχο. Ένιωθα αδύναμος και ήμουν, ενώ ο λαιμός μου ήταν ξερός.

Πόσες μέρες ήταν αυτή τη φορά; Από το σκέλος του οράματος, μάλλον πρέπει να ήταν αρκετές. Αναστέναξα μέσα μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για τα αυθόρμητα οράματα. Μπορούσαν να εμφανιστούν απροειδοποίητα, όπως έγινε αυτή τη φορά, αγγίζοντας εκείνον τον δημοσιογράφο.

Εκείνο το όραμα ήταν αρκετά σοβαρό και σημαντικό καθώς δεν μου έδωσε χρόνο καν να ειδοποιήσω τον Ρέι. Απλά κατέρρευσα.

Κι ενώ έφερνα όλα εκείνα τα θραύσματα του μέλλοντος στο μυαλό μου, η πόρτα του δωματίου άνοιξε. Ο Δρ. Όστιν εισήλθε μέσα και πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης όταν με είδε ξύπνιο.

Σωριάστηκε σε μια καρέκλα δίπλα μου σιωπηλός για μερικές στιγμές. Το βλέμμα του είχε πέσει πάνω μου σοβαρό.

-«Αν αναρωτιέσαι, ήταν μια εβδομάδα. Μια ολόκληρη εβδομάδα ήσουν σε καταστολή.» ψέλλισε ενώ έγειρε προς τα μπροστά πλέκοντας τα χέρια του και κοιτώντας το πάτωμα.

Με κοίταξε ξανά.

-«Πρέπει να ήταν αρκετά «ισχυρό».» ψέλλισε ξανά. Έγνεψα θετικά. Άφησε έναν βαθύ αναστεναγμό.

-«Πραγματικά, δεν ξέρω αν είναι χάρισμα ή κατάρα, Ντάνιελ. Οι εξετάσεις σου δεν ανήκουν σε άτομο που πλησιάζει τα τριάντα πέντε αλλά άτομο που πλησιάζει τα πενήντα. Φαινομενικά είσαι τριάντα αλλά το σώμα σου καταρρέει λες και γερνάς με γοργούς ρυθμούς.» απάντησε ψύχραιμα αλλά τα μάτια του ήταν γεμάτα θλίψη.

-«Έλαβες δύο ισχυρά οράματα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα όσο είσαι σε αυτή τη θέση. Το σώμα σου δεν θα αντέξει. Λυπάμαι που σου το λέω, αλλά αν συνεχίσεις να είσαι ο γραμματέας του Προέδρου και συνεχιστούν αυτά τα οράματα σε τακτική βάση, δεν θα ζήσεις πολύ για να δεις την υπόσχεσή σας να πραγματοποιείται.»

Ο Δρ. Όστιν ήταν γιατρός και έπρεπε να με προειδοποιήσει. Έπρεπε να μου πει την ωμή αλήθεια και να με προειδοποιήσει.

-«Ντάνιελ, στην κατάστασή σου, πρέπει να βρεις ένα ήρεμο μέρος να ζήσεις μακριά από την πόλη και οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει αυτά τα οράματα. Βρες μια γυναίκα, κάνε οικογένεια και ζήσε ήρεμα όσο χρόνο σου απομένει.»