4.BÖLÜM

7.3K 398 230
                                    


"Sen ne yaptığını sanıyorsun, Akhilleus?" diye kükredi rüyamda gördüğüm maskeli adam. Sesindeki öfke, içimi donduruyordu.

Akhilleus'a ve yerde yatan kişinin isminin Akhilleus olduğunu öğrendiğim kişiye bakıyordum. Olan biteni kavrayamadan donakalmıştım. Ne ses çıkarabiliyor, ne de hareket edebiliyordum.

Birden Akhilleus yerden fırlayıp maskeli adamın üzerine çullanarak "O benim, Urungu!" diye bağırdı. Yumrukları, Urungu'nun yüzünü delik deşik ederken, kanlar etrafa sıçrayarak korkunç bir manzara oluşturuyordu. Urungu'nun acı çığlıkları, odamda yankılandırıyordu.

Hıçkırıklarım, ağlamaktan boğulmuş bir ses halini almıştı. Elimle ağzımı kapatıp ses çıkarmamaya çalıştım ama çok geçti. Urungu'nun gözleri, bir av bulmuş gibi üzerimdeydi.

"Yeter!" diyerek Akhilleus'un boğazına tırnaklarını geçiren Urungu, acımasızca birkaç yabancı kelime fısıldadı. Akhilleus aniden ortadan kayboldu, sanki varlığı bir karabasana dönüşmüş gibi.

Urungu, yerden kalkıp yavaşça üstüme doğru ilerlemeye başladı. Her adımı, kalbimin hızla çırpınmasına neden oluyordu. Aramızda beş adım kadar mesafe kaldı. Gözlerini gözlerime dikerek, kafasını hafif yana eğdi. Kanlı tırnaklarına bakarken, gözyaşlarımın hızla aktığını fark ediyordum.

Urungu, yavaşça üzerime doğru yaklaşırken ellerimle yüzümü kapatıp çığlık atmam bir oldu. Yatakta zıplayarak uyandım. Bu korkunç görüntülerin hepsi bir rüya mıydı, yoksa kabusun bir parçası mıydı?

Yataktan fırlayıp annemlerin odasına koştum. İçimden bilmediğim duaları mırıldanarak kapının önünde bekledim. Kalbim, vahşi bir canavara dönüşmüş gibi atıyordu.

Derin bir nefes alıp kapıyı hafif araladım. Annemlerin hâlâ uyuduğunu görünce, kalbimi rahatlatan bir nefes verdim.

Oturma odasına gidip duvar saatine baktım, saat beşi gösteriyordu. Yavaşça odamıza döndüm, cep telefonumu aldım ve tekrar oturma odasına gidip koltuğa oturdum. Hâlâ titriyor, her şeyin gerçeğiyle yüzleşmekten korkuyordum.

Titreyen ellerimle kızlarla olan WhatsApp grubuna girip yazdım.

___

Fasfakirler

"Kızlar acil buluşmamız lazım"

Merve; bir sorun mu var?

Merve direk guruba bakıp cevap yazdığında şaşırmıştım bu saate niye uyanıktı ki? Neyse konumuz şimdi bu değil...

  

"Aslan ağzının ordaki parkta buluşalım saat 8.00 da "

"O zaman anlatırım"

Merve; timamdır 👍

___

Merve'nin mesajına "görüldü" atıp hemen duşa girdim. Suyun altında titreyerek duş alırken, rüyadaki görüntüler zihnimden silinmiyordu. Suyun rahatlatıcı etkisi bile korkularımı yok etmeye yetmiyordu.

Duştan çıkıp ne giyeceğime karar verirken saat altıyı geçmişti. Şalımı kafama geçirdim, aynaya son bir kez bakıp gözlerimdeki korku ve yorgunluğu fark ettim. Derin bir nefes alarak odadan çıktım.

CİNİN AŞKI   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin