CİNİN AŞKI

22.BÖLÜM

Sorumluluk beni olgunlaştırır,acı beni güçlendirir ve hatalar öğrenmemi sağlar..

Armis

♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡

Akhilleus odada ne varsa yakıp yıkmaya devam ediyordu..

Rozu gerçekten bu kadar çok mu önemsiyordu? Benim canımı yaka bilecek kadar çok mu? Benim kanımı akıta bilecek kadar çok mu?

Kafamın üstünden cam kırılma sesi geldiğinde çığlık atıp daha çok bastırdım kafamı dizlerime..

Akhilleus bağırıp eline geçen herşeyi bir yerlere fırlatıp paramparça yapıyordu..

Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda herşey paramparça olmuştu. Kalbim gibi, herşey paramparçaydı..

Bakışlarımı Akhilleusa çevirdiğimde ellerini saçına geçirip bağırarak yatağa tekme atmasıyla çığlık atmıştım..

Yatak ve duvarın arasında sıkışıp kalmıştım..

Ne ayağa kalka biliyordum nede hareket edebiliyordum..

"Saye?" Dedi bir an.

Bakışlarımı yataktan çekip ona baktığımda bana doğru bir adım atmasıyla "Yaklaşma bana!" Diye bağırdım..

"Yaklaşma" dedim titrek bir sesle "uzak dur benden"

"Sayem" dedi sesini kısık çıkarmaya çalışarak..

Göz yaşları içinde sadece yüzüne bakıyordum o iğrenç korkutucu yüzüne.

Akhilleus yavaş adımlarla bana doğru gelip yatağı çekti..

"Özür dilerim"

Akhilleusa bir şey demeyip ayağa kalktım. O ise susup sadece beni izliyordu..

Yatağın yanından geçip kapıya doğru yürümemle "yaralısın" dedi..

Omzumun üstünden ona baktığımda bana değil sırtıma bakıyordu..

"Senin eserin" diyerek önüme dönüp çıktım odadan..

Sarsak adımlarla uzun boş koridorda yürüyordum..

Bir an için etrafı bulanık görmeye başladım. Dengemi kaybedip yere düşeceğim sırada biri kolumdan tutup düşmemi engelledi.

Kim olduğuna baktığımda Akhilleus'tu
Kolumu ondan kurtarıp "sakın arkamdan gelme" dedim ağlamaklı bir sesle..

Biliyorum ne kadar gelme desemde gelicekti. Beni bu halde bu alemde yanlız bırakmayacaktı..

Önüme dönüp yürümeye devam ettim. Nereye gideceğimi bilmeden yürüyordum..

Omzumun üstünde Akhilleusa baktığımda kafası yerde hala peşimden geliyordu..

Durduğumda oda durmuştu, "sana peşime takılma dedim"

"Yaralısın ve bu benim hatam" dedi

"Evet bu senin eserin, eserinle gurur duy"

"Bilerek yapmadım" dediğinde sinirlenmiştim.

Akhilleusa dönüp "Bana o ifrit için hiç bir sey hissetmediğini, sadece onu kullandığını söyledin, ama onun ölüsünü gördüğün an benim canımı, kanımı akıtacak kadar deliye döndün Akhilleus!" Diye bağırdım.

Sesim boş koridorda yankılanmıştı adeta..

Akhilleus hiç bir şey demeyip sadece yüzüme bakıyordu..