CİNİN AŞKI

7.BÖLÜM

Örümcekleri görmemle kendime gelip çığlık attığımda ifritin üstüme atlaması ile mağaradan yüksek sesli bir gürültünün kopması bir olmuştu...

Bir anlık bedenimin havalandığını hissetiğimde gözlerimi açıp ne olduğuna baktım.

Şuan Urungu'nun kucağındaydım! Urungu hiç bir şekilde benimle göz teması kurmayıp önüne bakarak yürüyordu..

"Daha ne kadar öyle bakıcaksın bana kız çocuğu"

Bir an gözlerime bakıp tekrar önüne dönmüştü, neden bilmiyorum ama bu hareketine kırılmıştım, kötü hissetim kendimi. Benim bildiğim ifritler tezek, kemik ve soğan kabuğu yer pis kokardı ama Urungu öyle değildi, okyanusu arındıran ferah bir kokusu vardı.

Hala Urunguya cevap vermediğim aklıma gelince düşüncelereden çıkıp; "indir beni lüt-..." daha lafımı bile tamamlayamadan beni yere atması bir olmuştu, evet ciddi diyorum yere attı beni! Hayvan herif yada ifrit neyse işte,

"Aah!... biraz insan ol hayvan" diye bağırıp arkamı sıvazlıyordum acımıştı.

Az önce onun için söylediğim tüm güzel sözleri geri alıyorum.

Bakışlarımı Urunguya çevirdiğimde bana çok garip bakıyordu, kafamı hafif yukarı kaldırıp indirdim, neden öyle bakıyorsun dermişcesine..

"Benim insan olmadığımı biliyorsundur umarım" dedi

"Evet biliyorum lafın gelişi dedim senden insan olmaz yılan olur hemde çıngıraklısından"

Dediğimde kaşlarını yukarı kaldırmıştı, lesmen şuan bir ifrite kafa tutarak kendi mezarımı kazıyordum!

"Çıngıraklı yılan ha" deyip ellerini kaslı göğüsünde birleştirmişti, itiraf ediyorum çok çekici bir ifritti..

Atıldığım yerden kalkıp paltonumu temizledim hemen, Urunguya baktığımda yine bana çatık kaşlarla bakıyordu.

Gözlerimi ondan çekmeyip bende onu taklit ederek çatık kaşlara baktım ona.

"Ne bakıyorsun öyle öküz trene bakar gibi" dedim birden bunu bende beklemiyordum doğrusu..

"Şimdide öküz mü oldum"

"Yok canım sen hala çıngıraklı yılansın"

"Yılan" deyip üstüme doğru gelince ona elimi kaldırıp durdurdum, bunlardan korkmaktan bıktım çünkü, her seferinde acı çekmekten, sevdiklerimin ölümünü görmekten bıktım..

"Eğer bir adım daha atarsan Felak naz okurum toz olup uçarsın" dedim tehditkar bir sesle.

Tabi kide okumayacaktım bende o göt yoktu şuan, hem o az önce beni kurtarmıştı dimi, nasıl oldu bilmiyorum ama kurtardı sonuçat o demirlerden kurtulup.

Urungu bana alay dolu gözlerle bakıp "eğer bu ıssız yerde tek durmak istiyorsan oku benim için sorun değil" dedi

Tam Urunguya cevap vericekken bir ses duymamla yerimden zıplayıp Urunguya sığınmıştım, kolunu tutuğumda elimi çekmek yerine soğuk elini elimin üstüne koydu.

"Bende öyle düşünmüştüm" dedi

Ne düşündün cin bey ne düşündün!

Urunguya cevap vermeden ondan ayrıldım. Bir süre oramının çıkışına doğru yürüdük birlikte hiç konuşmadan.

Daha fazla sessizliğe dayanamayıp ilk konuşan ben oldum.

"Kim seni oraya bağladı?" Dedim

"Bu seni alakadar etmez"