CİNİN AŞKI

12.BÖLÜM

"Nee" diye bilmiştim sadece sesim benim duyabileceğim bir şekilde çıkmıştı..

"Ne..ne.. yaptın sen?"

"Özür dilerim kızım"

"Bana kızım deme!" Diye bağırdım.

"Yalan de, buda bir rüya de, yapmadım de!"

Cevap vermeyip sadece susuyordu, içimdeki umut ışığını söndürüyordu, bir kere yapmadım dese inanırdım ona..

"Birazdan uyanacağım ben değil mi?"dedim umut dolu gözlerle.

Babam başını onaylamaz bir şekilde sağ sola sallayınca kalbime bir hançer saplanmıştı sanki...

Babam sandığım adam benim aşık olduğum adam gerçek ailemin katiliydi.. o bir katildi.

"Nasıl yapa bildin? Nasıl kıya bildin onlara!... sen nasıl bir canavarsın !"

"Bağırma duyucak" dedi kısık sesiyle

"Duyarsa duysun!"

"Özür dilerim" dedi ağlayarak .

"Neden...alt tarfı gerçek ailemi katlettin.. neden özür diliyorsun?" Dedim göz yaşlarımı silerek.

"Biliyormusun sen hasta olduğun zamanlar sabaha kadar başından ayrılmazdım....ya ben senin için rabbime dua ettim ağlayarak... her namazda senin için dua ettim... Ben ailemin katili için dua ettim!...neden beni'de o gün öldürmedin!" Dedim sonlara doğru sesimi yükselterek.

"Neden yapmadın bunu?"

Göz yaşları içinde sadece yüzüme bakıyordu.. ilk defa babamın bana bakması midemi bulandırıyordu..

"En kötüsü'de ne biliyormusun?" Dedim

"Yapma" dedi göz yaşları içinde.

"Seni herkese kahramanım olarak anlatmamdı... bir katili kahramanım olarak görmemdi!"

"Affet beni" dedi

"Affetmek mi" dedim gülerek.

"Neden yapayım bunu?.. sen varya.. beni öldürmediğin için bu günden sonra hep lanet ediceksin...keşke öldürseydim diyeceksin.. ailesini kaybetmiş bir kızın ne kadar ileri gidebileceğini tahmin bile edemezsin" diyerek üstüne doğru yürüdüm.

"Sen hem benim hemde ailemin katilsin.. sen benim hayallerimin katilisin...sen benim çocukluğumun katilisin!...Sen bir katilsin! " dedim parmağımla göğüsüne vurarak.

"Hiç mi acımadı burası ha! Hiç mi vicdanın yok senin!"

"Yapmak zorundaydım" dedi kısık sesi ile.

"Değildin!..lanet olsun değildin!" Diye bağırıp uzaklaştım ondan.

"Aşıktım anlıyormusun! Deli gibi aşıktım.. gençtim, aptaldım, cahildim, aşktan gözüm kör olmuştu... bunu yapmaktan başka çarem yoktu!" Diye bağırdı.

"Bedelini ödedim zaten!.. pişmanım hemde çok.. her gece onların yüzünü görüyorum... her gece onların çığlıklarını duyuyorum!" Diye bağırdı.

"Hayır daha ödemedin..daha hiç bir şeyi ödemedin" dedim.

O sustu bende sustum, nefesleri aşırı düzensiz ve kısık kısıktı ama aldırış etmedim..

Omzuna çarparak kapıya yöneldim, kilidi açıp çıkmadan önce son kez yüzüne baktım. Elini kalbine koymuştu.

Canımı yanıyordu? Yansın... benim daha çok yanıyordu..

Tekrar önüme dönüp odadan çıktığımda bir gürültü sesi çıkmıştı odada. Aldırış etmeden dış kapıya yöneldim..

"Kızım kahvaltı yapmadan nereye böyle?" Dedi annem ah pardon cin..