17.BÖLÜM

4.1K 247 240
                                    

Halledicem ama biraz daha mahvolsun..

Onun beni mahvettiği gibi....

♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎♡♥︎

"Akhilleus?"

"Se-sen gerçek misin" demesiyle kalbimde bir sızı hissetim..

"Hayal görmüyorum ben değil mi?" Dedi gözleri dolmuştu.

Akhilleusun gözleri dolmuştu!

İlk defa onu bu halde görmem kalbimi bin parçaya bölmuştü.

Hiç bir şey demeden sadece gözlerinin içine bakıyordum.

Ne onun bana bir adım atmaya cesareti vardı, nede benim..

"Eğer sana dokunursam yine kaybolur musun" dedi titrek bir sesle

Yine derken?

"Yalvarırım kaybolma" demesiyle bır hısımla yanıma gelip sarılması bir olmuştu..

O kadar sıkı sarılıyorudu ki, sanki kollarının arasından çıkıp kaybolucam diye ödü kopuyor gibiydi..

"Seni seviyorum kız çocuğu...seni çok seviyorum" dedi ayrılmadan..

Akhilleusa sarılacakken aklıma Rozla olan görüntüsü gelince ellerimi onun omzuna koyup ittirdim..

O bana anlamayan gözlerle bakarken yüzümde bir ıslaklık hissettim..

"Sevgilim?" Deyip bana doğru bir adım atınca ona elimle engel olup bir adım geri attım..

"Sakın Akhilleus..sakın aklından bile geçirme" dedim titrek bir sesle..

"Sen" deyip gözleri ile beni süzdü..

"Bunu bana nasıl yaptın izem!" Diye bağırdı birden..

Bu ifritin ani çıkışlarına bir türlü anlam veremiyorum cidden..

"Saye!" Diye bende ona bağırdım.

"İzem yok saye" dedim.

"1 asır sevgilim bir asır boyunca seni aradım..hiç mi vicdanın sızlamadı? Hiç mi özlemedin?"

1 asır mı?  Tabi ya bizim alemle onların alemindeki günler farklıydı orda 1 yıl bizim alemde 1 haftaya denk geliyordu..

Düşüncelerden çıkıp benden cevap bekleyen Akhilleusa baktım..

"Vicdan mı ?" Dedim sırıtarak

"Bunu bana söyleyen en son kişi bile olamazsın sen Akhilleus!" Diye bağırdım.

"Beni öldürmeye çalışan...her fırsatta canımı yakan bir ifrit bana vicdan'dan bahsedemez!"

"Söylesene ben arkadaşlarımı kaybederken sen nerdeydin...dur ben söyleyeyim o roz denen ifritle birlikte oluyordun!.. beni ona tercih etmişken benden ne yapmamı bekliyorsun Akhilleus!"

"Sevgilim" deyip tekrar bana doğru bir adım attığında yine elimle durdum onu.

"Bekledim..seni bekledim ben Akhilleus" deyip gözlerinin içine baktım."gelicek dedim yine bana gelicek" kafamı sağ sola sallayıp "senin aşık olduğun kız o gün arkadaşları ile birlikte öldü Akhilleus"

"Özür dilerim" dedi gözünden bir damla yaş düşmüştü.

İlk defa Akhilleusu bu kadar çaresiz görüyordum.

"Yüzünü dahi görmek istemiyorum Akhilleus defol git evimden" dedim düz bir sesle..

Akhilleus kaşlarını çatıp baktı yüzüme.

CİNİN AŞKI   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin