Blank || FayeYoko [Tagalog]

Chapter 20

Khun Nueng

"Magandang gabi"

"Bakit ka nandito?" Tanong sa lola ni A-nueng

"At bakit hindi, isa ako-- "

"Nueng."

Hindi pa ako nagsisimula sa aking pagpapakilala nang biglang napako ako. Wala ni isa ang makapagpaparamdam sa akin ng kasiyahan at lungkot nang sabay-sabay, maliban sa taong ito.

At lumitaw na ang taong kausap sa lola ni A-Nueng ay ang aking lola.

"Lola."

Ang intensyon na ipakilala ang aking sarili at ibagsak ang sinuman ngunit ako ay nabigo nang makita ko ang taong gumawa sa akin kung bakit ganito ako. Kung ang lola ni A-Nueng ang diktador, ang lola ko naman ang supremo na walang makakatalo.

"Kilala ba ni MC itong babae?"

Ipinalingon ng lola ni A-Nueng ang aking lola. Patuloy pa rin ang pagtitig sa akin ng aking lola. Tumango siya at kaagad akong ipinakilala.

"Hindi basta-bastang babae si Nueng. Pakitawag sa kanya nang may respeto. Ito si M.L. Sippakorn. Ang aking panganay na apo."

Kitang-kita kong napabulalas ang mukha ng matandang babae, na labis na nag-aalala sa uri ng lipunan, para bang siya ay inenganyo upang manood ng isang pelikulang kakaibang nakakatakot. Sa totoo lang, ito ay higit pa sa aking inaasahan. Pero sino pa ang mas makapagpapatibay sa aking -brand- kundi ang taong nagtakda nito?

"A-Apo?"

Tulala ang lola ni A-Nueng sa akin. Bagaman tila nawawala pa rin siya, sapat na ito upang maramdaman ko ang kasiyahan.

"Bihira akong dumalo sa mga okasyong sosyal, ma'am. Matagal-tagal na rin..."

Sa totoo lang, hindi ako palaging nakikipag-usap sa mga tao tungkol sa aking titulo. Kaya't iniisip ng mga tao na mababa ang aking uri.

Tiningnan ko ang leeg ng matandang babae. Tila niya lamang nilunok ang kanyang laway. Bagaman nais kong ngumiti dahil andito ang aking lola, kailangan kong panatilihing walang ekspresyon ang aking mukha.

"Nagulat ako na makita ka rito, Nueng. Napakaganda mo ngayon."

"Kailangan kong igalang ang titulo sa aking pagkatao"

Hindi pa ako tapos magsalita nang lumapit si Mrs. Manee upang batiin kami ng ngiti.

"Khun Nueng." Nakita ko siya mula sa malayo. Makikita ka namin ng dalawang beses ngayong taon.

"Ang tagal ko nang hindi naka balik dito, ngunit kinikilala pa rin ako ng mga tao."

"Walang makakalimot sa iyo. Ikaw ang alamat na hindi malilimutan ng mga estudyante." Si Mrs. Manee ay isa pang nagpapatibay ng aking status bilang Reyna.

"Si M.C. Kaekai ay nandito rin. Magandang gabi, Madam."

"Magandang gabi rin, guro."

"Naitaguyod mo ng maayos si Khun Nueng. Siya ay kasing-elegante pa rin tulad ng dati."

Ngumiti ako nang kaunti at nagpanggap na hindi tiyak habang humihingi ng kumpirmasyon.

"Bakit mo nasabi 'yan? Sino ba ang magtatapat sa iyo ng ganyan?"

Tumingin ulit ako sa lola ni A-Nueng at ngumiti nang tamis.

"Ganun talaga. Akala ko'y mabuti akong lumaki. Ngunit ang mga tao ay nagkakaroon ng salungatan sa iba base sa kanilang pananamit, kaya hindi nila masabi na ako ay isang M.L."