Chapter 33

141 9 0
                                    

Khun Nueng

Nagpadala si A-Nueng ng mensahe sa akin na nagsasabing naghihintay siya sa harap ng mall at gusto niyang pumunta sa aking kuwarto para magpalipas ng oras. Mukha siyang normal. Walang anumang palatandaan ng lungkot o frustrasyon.

"Akala ko mas masasaktan ka sa nangyari."

"Oo nga. Hindi ko talaga gusto. Pero wala namang dahilan para ilabas ang aking frustrasyon sa iyo.... So, saan na 'yung recording? Tapos mo na ba?"

"Pano mo nalaman na nagawa ko na?"

"Kasi parang galit na galit ka nung gustong dalhin ako ng tatay ko sa tutoring school. Ayaw mong may ibang tao ang sumira sa mga plano mo. Sobrang-perfectionist ka talaga ano?"

Ngumisi ako ng kaunti bago ko ipadala sa kanya ang clip mula sa aking telepono. Binigyan ako ni A-Nueng ng kanyang inosenteng ngiti, at dininig niya ito agad pagkatanggap. Medyo nakakahiya.

"Ang ganda pakinggan ng  ng boses mo. Kung marinig ko ito araw-araw, tiyak na pasok ako sa unibersidad. Pangako, makinig ako rito pagkatapos ng bawat kain at bago matulog. Baka kabisaduhin ko pa ang bawat salita."

"Huwag mong palakihin." Tumayo ako ng tuwid, may kumpyansa sa sarili.

"Itapos mo lang, at tatanungin kita ng 10pm araw-araw. Kung hindi mo masagot, hindi tayo magkikita sa isang araw."

"Ano kung hindi ko masagot ang dalawang tanong?"

"Dalawang araw."

"Jeez. Ang hirap naman."

"Kaya kailangan mong mag-concentrate."

"Hindi mo ba ako mamimiss?"

"Hindi. Huwag kang magmalaki."

"Argh."

Lahat ay nagtuloy ayon sa plano. Pumunta si A-Nueng para tumigil sa aking kuwarto sandali, at dinala ko siya sa kanyang bahay. Matapos kong tapusin ang aking personal na gawain, kaagad kong ipinadala ang aking tanong sa pamamagitan ng LINE chat application. Ginawa ni A-Nueng ang kanyang trabaho nang maayos.... Kaya niyang sagutin ang mga tanong ko.

"Magaling. Hindi nasayang ang aking recording."

[Kaya dapat pakinggan mo rin ang recording ko. Kung hindi mo ako masagot, hahalikan kita sa pisngi.]

Hindi nagtagal pagkatapos noon, nagpadala ang maliit na babae sa akin ng recording. Naglagay ako ng headphone at humiga sa kama para makinig sa recording. Ang kanyang kaakit-akit na boses ay narinig ko sa aking ulo parang nasa tabi ko siya, na narito mismo, sa tabi ko. Ang kanyang nakakaantig na pagbasa ay nagpatawa sa akin.

Magaling siya.


***** Nagkasundo si Marisa at si Satan na ibibigay ni Marisa ang lahat upang maging matagumpay sa buhay, kabilang ang lahat ng bagay na hindi kahit sinuman ang makapangarap. Kaagad na pumayag si Satan sa kasunduan at binigyan si Marisa ng sampung taon na mabuhay. Pagkatapos nito, muling hihingi si Satan ng mahalagang bagay na hindi niya mabibigay.

"Ano ang hindi ko maibibigay sa iyo maliban sa aking buhay? Kung gusto mo ang aking buhay, hindi ako makikipagkasundo sa iyo."

"Hindi na kailangang mabuhay. Malalaman mo kung ano ang mas mahalaga kaysa sa iyong buhay, iyong hininga, at iyong kamatayan kapag dumating ang oras."

"Hindi ko maisip. Pero, sige na. Basta huwag mo lang hingin ang aking buhay, pwede ko itong ibigay sa iyo. Pero kailangan mong ibigay sa akin ang kagandahan, pera, at lahat ng bagay na kahit sinuman ay gusto."

"Hindi na importante iyon, tanga mong tao... Makikita mo na ang lahat ng panlabas na kayamanan at pag-aari ay hindi mahalaga, tanga mong nilalang."*****

Blank  || FayeYoko  [Tagalog]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon