HACKER KOD:66

GÜVEN

Medya: Asel

Şarkı önerisi: Gecelerin derdi

Yağız'ın gidişinden yaklaşık yarım saat sonra elime telefonu almış ne yapacağımı düşünüyordum. Onu üzmüş ve kırmıştım ve gururumu yenip ona mesaj atamıyordum. Son bir cesaretle Yağız'a yazmaya başladım.

Asel: Yağız seninle konuşmam gerek.

Mesajı atar atmaz görüldü oldu ve yazmaya başladı.

Yağız: konuşacak bir şey kalmadı Asel.

Asel: Nasıl gönlünü alabilirim?

Yağız: beni seni sevdiğim gibi severek.

Asel: Çabalamıyorum mu sanıyorsun?
Bak Yağız, seni üzmek bu hayatta en son isteyeceğim şey ama sen de biraz beni anlamaya çalış.

Yağız: Seni anlıyorum .

Okuduğum şeyle kaşlarım çatıldı. Anlıyorsa niye hayla böyle davranıyordu.

Yağız: bak Asel, biz biraz aramıza mesafe koysak. Düşünsek olur mu? Böylesi ikimiz içinde daha iyi olur diye düşünüyorum.

Neden bana bir anda böyle davranmaya başlamıştı? Ne değişmişti. Sonuçta benim tarafımdan ilk kez reddedilmiyordu. Yorulmuş olabilirmiydi? Karşılık bulamamaktan yorulmuş olabilir miydi?

Asel: sen nasıl istersen.

Mesajımı yazıp  uygulamadan çıktım.

Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Babam birazdan gelirdi. En iyisi babam gelene kadar biraz uyumaktı. Yatağıma geçip kendimi uykunun sıcak ve rahat kollarına bıraktım.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Uyandığımda saat sabahın yedisiydi.
Dün babamı karşıladıktan sonra hemen uyumuştum. Yagız'ı düşünmek beni rahatsız ve huzursuz ediyordu.

Odamdan çıkıp mutfağa girdim ve çoktan hazır olan kahvaltı masasına oturdum.

"Günaydın babiş"dedim sesimi elimden geldiğince neşeli çıkarmaya çalışarak.

" günaydın kızım, daha iyi misin?" Diye sordu babam.

" evet, fiziksel olarak dünden daha iyiyim." Dedim. Aslında cümlemin devamını " ama ruhsal olarak içimde fırtınalar kopuyor ."olarak tamamlamak istemiştim.

Hızla kahvaltımı yaptım ve babam beni okula bıraktı. Omzuma astığım çantamı düzeltip kapıya doĝru yürümeye basladım.

Birden omzuma atılan kolla irkildim. Soluma dönüp baktığımda bu kişinin Poyraz olduğunu gördüm.

" Naber , ortak." Dedi. Ona dönerek omzumdaki kolunu ittirdim.

" iyidir senden naber?" Dedim. Bereber yan yana sınıfa doğru ilermemeye başladık.

" Şu anonimi bir bulsak daha iyi olacağım." Dediği sırada sınıftan içeri girmiştik. O sırada sırasında önünde kollarını birleştirmiş ve yan bir sekilde yatan Yağız' ı gördüm. Aramıza biraz mesafe koymamız gerektiğini söylemişti ve öyle de yapacaktım. Düşünmesi gerekiyordu.

Poyraz'la sıramızın yanına gidip çantalarımızı bıraktık. Poyraz bana dönüp;

" Bakçeye çıkıp biraz konuşmaya ne dersin? Zilin çalmasına daha var." Dedi. Sorusuna kafamı salladığım sırada gözüm Yağız' a takıldı. Elini yumruk yapmış  ve çenesi kasılmıştı. Boğazımı temizleyip Poyraz'a kapıyı işaret ettim.
Birlikte bahçeye doğru yürümeye başladık.