HACKER KOD:66

MUCİZEM

Şarkı önerisi: Güneş-yok muydu vaktin bana

YAĞIZ'IN AĞZINDAN ;

Hastanenin bahçesine arabayı hızla park ettikten sonra hızla hastaneye girdim. Kalbim öyke hızlı atıyordu ki. Yalçın amca bana Asel'in vurulduğunu söylediĝinde bütün dünyam başıma yıkılmıştı. Yüreğim Asel'e ya bir şey olursa diye çırpınırken koridorda beyaz gömleğimin birkaç düğmesini açtım.
Ona bir şey olursa ben ne yapardım hayal bile etmek istemiyordum. En son onu kırmıştım. Eve gittiğimde Nil ile konuşmuş zor da olsa gerçeği öĝrenmiştim. Asel yapmamıştı.

Peki ya böyle bir ş*refs*zliği benim güzelime kim yapmıştı. Evet, o benim güzelimdi. O benim sırıksıklam aşık olduĝum güzelimdi.

Aklıma geldiğinde yüreğim sıkıştı.
O benim ağlattığım, kalbini kırdığım ve güvenmediğim güzelimdi. Böyle bitemezdi . Bitmemeliydi. En son bana attığı bir mesaj vardı . Bana;

" Bir ara sokakta başka insanların iftiraları yüzünden kendi ellerimizle dostluğumuzu bitirdiğimizi unutma lütfen..."
Demişti.

Onu seviyordum. Onu kendimden bile çok seviyordum.

Düşünecelerimden koridorun sonuna ulaştığımda sıyrıldım. Asel'in annesi ve babası tükenmiş bir haldeydi. Bu beni daha çok endişelendirmişti. Onlara doğru adımlayıp;

" Yalçın Amca Asel , o iyi mi? " diye sordum güçlükle alacağım her cevaptan korkuyordum.

" hayati tehlikeyi atlattı oĝlum. Doktorlar yakında uyanır diyorlar." Dedi ve gözünden bir yaş düştü ama bu bir mutluluk gözyaşıydı.

Yalçın amcanın söyledikleriyle rahat bir nefes aldım. O iyiydi yaşayacaktı. Asel uyandığında kemdimi ona affettirmek için herşeyi yapacaktım. Belki beni bir daha görmek istemeyecekti. Sonuçta mesajda arkadaşlığımızı bitirdiğini söylemişti ama bu beni durdurmayacaktı.

" peki, görebiliyor muyuz?" Diye sordum heyecanla iyi olduğunu görmeye ihtiyacım vardı.

" evet, ama en fazla 5 dakika, biz gördük. İstersen sende gör . Doktor psikolojik desteğin erken uyanması için gerekli olduğjnu söyledi." Dedi.

Hızla Asel'i aldıkları odaya girdim ve kapıyı arkadan kapattım. Gözlerim direkt onun güzel yüzünü bulmuştu. Üzerinde ameliyat kıyafeti ve ağzında buharla yatıyordu. Onu makineye bağlamışlardı. Kalp atışlarını kontrol ediyorlardı. Onun bakmaya bile kıyamadığım yüzünün rengi solmuş ve dudakları çatlamaştı ama hayla çok güzeldi. Her durumda güzel olmayı başarıyordu ve bu beni deli ediyordu.

Yanına yaklaşıp tekli koltuĝa oturdum. Ağlamak istiyordum ama aĝlayamıyordum.

Yavaşça sol elini iki elimle sarıp dudaklarıma götürdüm ve derin bir şekikde öptüm. Bu bile beni mayıştırmaya yetmişti. Full kalbime zarardı bu kız . Ağzımın içinden mırıldandım.

" Seni seviyorum Asel. Hiç tahmin edemeyeceğin kadar çok. Belki sana ergence geliyor ,belki gelip geçici bir şey ama ben bu duyguları ilk defa hissediyorum." Dedim. Elinin üstünü baş parmağımla okşadım. Ona dokunmaya bile korkuyordum bir şey olacak diye ama elin adamı gelsin vursun. Asel kendine geldiğinde bunu kimin yaptığını öğrenip onu doĝduğuna pişman edicektim ama şimdi önceliğim Asel'di.

Daha sonraki dakikalarda sessiz kalıp onun yüzünü inceledim. Her santimini ezberlemek istiyordum. Derin bir iç çektim. Uyandığında ona bu kadar güzel olmayı yasaklayacaktım.

Yerimden yavaşça kalkıp yüzüne doğru eğildim. Yüzüne iyice yaklaştığımda sırıttım ,onu şuan dudaklarından öpmek vardı. Kendi düşünceme sövüp alt dudağımı dişledim. Onu öpmek istiyor muydum?: Delicesine. Peki ya öpecekmiydim?: hayır , bunu Asel'in izni olmadan yapamazdım. Bütün hevesimi söküp dudaklarımı alnına değdirdim. Bu bile iç çekmeme neden olmuştu. Saçlarını koklayıp mest olmuş bir şekilde kalktım.