HACKER KOD:66

ÖZLEMİMİ ALAMAZ

Yaslandığı ağaçtan ayrıldı ve bana doğru yürümeye başladı. Kararlı bir şekilde salıncaktan kalktım ve onu bekledim.
Yanıma ulaştığında ben tam ona saydırıcakken bir anda beni ćekti ve sarıldı. Onu özlemiştim ama bana doğru dürüst bir açıklama yapmadan ona istediğini vermiyecektim. Onu itmeye çalıştığıda beni daha sıkı sardı.

Kokumu içine çekti.
" biraz böyle kalabilir miyiz ?" Daha sonra ekledi."Lütfen.."

İtmedim,konuşmadım, sadece bekledim.

Bir süre bana sarıldı ama karşıdan sinirli bir şekilde buraya doĝru gelen Poyraz'ı gördüğümde Ateş'i hızla ittim.

O da ne olduğunu anlamadan Pouraz gelmiş ve bor yumruk Ateş'e geçirmişti.

Ateş'in kafası yana doğru düşerken bir çığlık attım.

" Sen nasıl benim sevgilime sarılırsın lan!" Diye bağırdı ve Ateş'in üstüne çıkıp yumruk atmaya başladı.

Şaşırdığım şey ise Ateş'in karşılık vermemesiydi. Bilirek kendine vurduruyordu.

Daha fazla dayanamadım ve Poyraz'ın omzundan tutup kaldırdım.

"Dur Poyraz yapma!" Dedim. Dayanamıyordum. Ne kadar kızgın olsamda çocuklul aşkımım böyle bir duruma düşmesi canımı yakmıştı.

Poyraz benim burda olduğumu yeni anlamış gibi bana baktı.

"Asel bak, böyle olsun istemedim. Seni bu piçe sarılırken gördüğümde birden sinirlendim." Dedi.

Bir hışımla Poyraz'a " git Poyraz"dedim.

Beni kolumdan tuttu ama kolunu sert bir şekilde ittim."Poyraz, git. Sakin bir şekilde konuşalım ama şimdi git." Diye bağırdım.

Sinirle güldü ve her zaman sinirlendiğinde yaptığı gibi elini saçından geçirdi.

" Sen zaten hep böyle yapıyorsun Asel. Yağız olayında da böyle yaptın. Her seferinde böyle yapıcaksan biz nasıl anlaşıcaz Asel." Dedi ve hızla burdan uzaklaştı.

Kafamı çevirip Ateş'e baktığımda keyifle sırıttığını gördüm. Kafamı iki yana sallayıp

" ne var?" Dedim.

" dayanamadın değip mi?" Diye sordu.

Onu doğru yaklaştım be dizlerimin üzerine çöktüm.
" hayır, bu sana özlee değil aynısını Yağız içinde yapmıştım." Dedim.

Gözleri şaşkınlıkla havalandı." Bizim Yaĝız mı?" Dedi.

Bende güldüm." Evet."

" hani şu sana platonik olan" dedi.

" evet, Bana platonik olan ve benimle aynı sınıfta. tıpkı sen ve Poyraz gibi."

Okul okul değil bana aşıklar grubu mubarek.

Çantamdan peçete çıkardım ve ıslattım.
Ateş ise dikkatle beni izliyordu.

Islattığım peçeteyi Ateş'in patlayan dudağına bastırdım. Yüzlerimiz gereğinden daha yakındı.

"Acıyor mu?" diye sordum. Dikketle beni izliyordu.

" hayır." Dedi. Gözlerimi patlayan dudaklarından gözlerine çıkardığımda onun da dudağıma baktığını gördüm. Sertçe yutkundu ve geri çekildi. Elimden peçeteyi aldı .

" tamam, ben gerisini hallederim. Sen de eve git." Dedi ve hızla kalkıp uzaklaştı.

Heyecanlanmış mıydı?

Parkta tek başıma kaldığımda ayağa kalktım ve etrafa baktım.

Bir kaç kişinin beni el ile gösterip yanındaki  kişiye bir şey anlattıklarını gördüm.

Ne olduğunu anlamamıştım ki o anda teelfonuma nir mesaj geldi. Hızla telefonumu çıkardım.

Mesaj çakma anonimden gelmişti. Uzun zamandır bana mesaj atmıyordu.

Mesajı okuduğumda her şeyin burda bittiğini anladım.

Her şey birbirine girmişti ve bu dolanmış iplikte bu düğümü açabilmek için kesilen iplik ben olmuştum.

05*********: oyun bitti kod:66. Artık herkes senin kod:66 olduğunu biliyor.

İçimde  bir ses yankılandı...

Yolun sonu...