HACKER KOD:66

İŞ BİRLİĞİ

Şarkı önerisi: köfn ,simge-yakışıklı

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım ve ne yazık ki daha reşit olmadığım için babama da haber verilmişti.

Babam başucumda oturuyor ve çatık kaşlarla telefona bakıyordu.

Yaklaşık bir iki saniye sinra bütün her şey aklıma geldiğinde hızla doğruldum.

Babam...

Babam öğrenmiş olmalıydı.

Babam uyandığımı farkedince bana baktı ve :

" iyi misin?"diye sordu.

Kafamı sallamakla yetindim.

" baba..." diye açıklama yapıcakken babam beni eliyle susturdu.

" evde konuşuruz Asel." Ses tonunda hafif sinir sezmiştim.

Tekrar kafamı salladığımda ayağa kalkıp ayakkabımı giymiştim.

Hastane kapısından çıktığımızda onu gördüm.

Ateş'i...

Kafamı hızla başka yöne çevirdim ve arabaya doğru ilerledim.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

" baba ben gerçekten özür dilerim." Eve gelmiştik ve babama kendimi açıklamakla uğraşıyordum.

Babam beklediğimden çok daha sakin karşılamıştı ama yaptıklarımı öğrenince beni nasıl bu işin içinden çıkaracağını düşünmeye başlamıştı. Babama her şeyi anlatmıştım. Poyraz'ı ve anonimide (e zaten ikisi aynı kişi OANDJSBSJSJDJE)

Poyraz'ın ihaneti beni çok yıpratmıştı ve hayla başım dönüyordu. Babam biraz da bu yüzden üstüme gelmiyordu aslında.

Aklıma  gelen fikirle birden ayağa fırladım ama fırlamaz olaydım. Baş dönmesiyle tekrardan yerime oturduğumda babam yanıma gelmiş ve yüzümü ellerini arasına almıştı.

" iyi misin kızım?" Diye sordu saçımı okşayarak.

" baba annem öğrenmiş midir?" Diye sordum.

" evet , beni aradı. Haberler her yerde.
Buraya geliyor. Korkma hiçbir şey olmayacak. Annene bu haberlerin hepsini yalan olduğunu ve halledeceĝimizi söyleyeceğiz tamam mı?"

" tamam baba."

Şimdi aklıma gelen fikri açıklama zamanıydı sanırım.

" baba."

" efendim kızım."

" Baba Ateş'i çağırıp bu konuyu konuşsanız mı? İkinizin aynı anda hareket etmesi benim daha çabuk aklanmamı sağlar." Dediĝim gibi babam ayağa kalkıp:

" olmaz, Asel o çocuğun sana neler yaşattığını unuttun mu? o seni bıraktığında neler çektiğini ben biliyorum. O zamanlar yanında ben vardım o değil. Ben kızımın bir daha üzülmesine göz yumamam."dediğinde ayağa kalktım başımın hayla dönmesine aldırmadan.

" baba lütfen , söz bir daha kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim."dedim.
" zaten daha fazla kırılamayacak kadar yara aldım." Diye de çok kısık bir ses tonunda mırıldanmıştım.

Babam pes etmiş bir şekilde " tamam" dediğinde telefonumu alıp odama geçtim. Kapıyı kapatıp Ateş'i aramaya başladım.

" alo" onun sesini duyduğumda her zaman olduğu gibi kalbimde bir boşluk hissetmiştim.

" alo Ateş"

" Asel..." dediğinde sesi çok nazik çıkmıştı." İyi misin nefesim?"

" evet, Ateş ben senden bir şey isteyecektim."