HACKER KOD:66

SÖZ

Şarkı önerisi: bu caddelerde kimse yok

Son kontroller yapıldıtan sonra Hasteneden çıkmış eve gelmiştik. Yağız benden sonra zaten gitmişti. Poyraz 'lada konuşma fırsatı bulamamıştım.

Hastanede polisler gelmiş ve beni  sorguya almışlardı. Uydurduğum yalan ise;

'Yoldan geçen serseri tipteki çocukların yanlışlıkla beni vurmuş olmasıydı." Biliyorum çok saçma ama o an aklım zaten fazlasıyla karışıkken mantıklı nir bahane bulamamıştım.

Tabi kaçırıldığım sokakta kemara bulunmaması da işime gelmişti. Eğer onları şikayet etseydim . Olacakları biliyordum. Kimliğimi ifşalayabilirlerdi.

Şimdi ise babam beni odama taşımış , doğru duydunuz taşıdı çünkü yürüyemiyorum. Yani şimdilik.

Odamın yatağında oturmuş ve elime telefonumu almıştım. Sınıf grubuna girdim be yeni 345 mesaj görünce gözlerim kocaman açıldı. Hemen hızla gruba girip mesajları okumaya başladım. Tam tahmin ettiğim gibi benim vurulmam hakkında konuşmuşlardı. Bu kadar mesajın içinden sadece biri çok dikkatimi çekmişti. Az önce 1-2dakika önce konuşmuşlardı.

LARA VE 11/A SALAKLARI

Baran: oğlum  kızı bir geçmiş olsun ziyaretine mi gitsek?

Yağız; Hayır, Asel'in dinlenmesi gerekiyor. Eğer illa bir ziyaret gerekiyorsa ben ziyaret ederim onu.

Poyraz: ilk cümleye katılıyorum ama ikincisi olmadı.

Lara: ayy ben çok merak ettim. Yağız Asel iyi mi?

Yağız: iyi olucak, olmalı. Ben şimdi onun yanına gidiyorum . Size haber veririm.

Poytaz: Sana ne oluyor. Ne vasıfla?

Yağız: Ona aşık olan çocuk vasfında.

Ne şuan Yağız beni görmeye mi geliyordu? Sertçe yutkundum ve o an kapı zili çaldı. Annemin sesini duydum.

" ayy Yağız oğlum sen mi geldin ? Gel içeri geç."

" merhaba filiz hanım, ben Asel'i görmeye geldim." dedi Yağız . Onu bizde onladık koçum.

Annem hasteneden çıktıktan sonra benimle daha çok vakit geçirmek istediğini söylemiş ve eve gelmişti. Bense hayla ona soğuk davranıyordum. Acaba ben bu kazayı yaşamasam beni ne zaman umursayıp yanıma gelicekti?

Kapı tıklanınca gereksiz düşüncelerimden kurtulup

" gel! " diye seslendim.Yağız kapıyı açıp içeri girdi ve kapıyı arkasından kapatıp , kilitledi. Tamam kapatıyorsunda niye kilitliyorsun.

Kilitledikten sonra bana döndü ve gözlerime baktı. Ona  yanımı oturmasını işaret ettim . İtiraz etmeden yanıma oturdu .

Birşey düşünüyormuş gibi birden kaşları çatıldı. Hızla bana döndü ve ;

" Anlat!" Diye emretti. Kaşlarımı çatıp ona baktım. Ne sanıyordu bu beni.

" Bana emir veremezsin!" Dedim sesimi hafif yükselterek.

Sabır dilercesine başını yukarı kaldırdı.
Daha sonra sakin bir tavırla

" Asel., bana cevap ver !" Dedi sesi az öncekine göre daha kısık çıkıyordu.

Gözlerini kısıp yüzümü ona doğru yaklaştırdım. Yatakta oturur pozizyondaydık. Bu yaptığım onun sertçe yutkunmasını sağlamıştı. Fısıldar gibi;

" benimle konuşmak istiyorsan önce kırdığın gibi kalbimi onarman gerekecek  ama." Dedim. Sesimin tonu bile onu zıvanadan çıkarmaya yeterdi. Tabi birde konuşurken nefesim onun yüzüne çarpıyordu. Bu kadar yakın olmamıź onu şaşırtmıştı .