"Asel hadi kızım" babamın sesiyle uyandım.Bugün nedense üzerimde garip bir yorgunluk vardı. Zar zor kalktığım yataktan yavaşça doğruldum. Evet,bugün okulumdan ayrılacağım gündü. Arkadaşlarımı seviyorum ama aramızda öyle çok önem verdiğim bir bağ yok. Bugün onlara veda edeceğim ve aramızda kalsın ama bazı kişileri bir daha görmeyeceğim için mutluyum.
"Kızım sen beni duymuyor musun? Kahvaltı hazır hadi!"
"Tamam baba geliyorum bir dakika"
Bir yıl önce annem ve babam boşandı.Bu durum beni çok üzmedi aslında çünkü her akşam tartışan bir ailedense birbirinden ayrı ama huzurlu bir aile tercih ederim. Babam işini seven ve mesleğini benimsemiş bir doktor. Annem ise ev hanımı .
Bir yıl önce annemin memleketi olan İzmir'de yaşıyorduk. Ama annem ve babam boşandıktan sonra babamla İstanbul'a taşındık. Tatilde annem sık sık beni görmeye geliyor . Şimdi siz diyorsunuz neden annenle yaşamıyorsun?Bu benim tercihim değil! Daha doğrusu annem beni istemedi , boşandıktan sonra yeni bir sayfa açıp kendine yeni bir hayat kuracakmış. Bu ilk zamanlarda beni çok kırmış ve üzmüştü ama şimdi
böyle kendi suçum olmayan saçma şeylere üzülmemeyi öğrendim.Annemi hayla seviyorum sonuçta ne yaparsam yapayım o benim annem .tekrar babamın sesiyle kendime geliyorum."Asel bak bir daha demeyeceğim küçük hanım"
Babamın uyarısı karşısında "Tamam geliyorum. " dedim.
Bir süredir oturduğum yataktan yavaşça kalktım. İlk işim elimi ve yüzümü yıkamak oldu . Bugün eski okuluma gidecek ve arkadaşlarımla vedalaşaktım çünkü benim isteğim sonucu okulumu değiştiriyprdum. Daha iyi arkadaşlıkların olduğu bir okul tercih ederdim.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabın karşısına geçtim ve kapakları açtım. Bana yakışan kahverengi saçlarım, beyaz tenim ve zor ayırt edilen ela gözlerim var.,Kendimle barışık bir kızım ve fiziğimi seviyorum. En sevdiğim elbise olan beyaz ve zarif olan elbisemi aldım ve üstüme geçirdim. Saçlarım düzleştirip
açık bıraktım.Hafif bir makyajdan sonra hazırdım.Çantamı alıp odamdan çıktım."Ooo prensesimiz sonunda masaya gelmeye lütfedebilmiş" dedi babam.
"Eee herkes sizin gibi değil Yalçın bey"
Dedim babama.Hızlıca kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıktık. Babamın arabasına doğru ilerlemeye başladım hemen arkamdan babam geliyordu. Beni okula bıraktıktan sonra işe geçecekti. Bense arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra yürüyerek eve gidecektim. Babamla koltuklara yerleştikten sonra babam arabayı çalıştırdı.
Biraz kendimden bahsedecek olursam benim yazılıma ilgim var .İleride bilgisayar mühendisi olmak istiyorum.
Kitaplığımda bir sürü kod kitapları var.
Bu işte kendimi baya geliştirmiş bulunmaktayım. Tamam tamam yalan söylemicem . Herkesden saklıyor olsamda sizden değil. Hepiniz biliyorsunuz sonuçta. Ben dünyada en iyi hacker sıralamasında ilk üçe girmiş bir hackerım. Hatta en iyisiyim denebilir. Ben herkesin aradığı hacker kod:66'yım. Bu zamana kadar kimliğimi saklamayı başardım. Bunun dışında futbola da ilgim var . Okulda beden derslerinde diğer kızlar voleybol oynarken ben top sektirmekle meşgul oluyorum. Erkeklerle oynamıyorum çünkü biraz çekiniyorum.Ben çok sosyal bir kız değilimdir ama cevap vermektende çekinmem.Arabanın durduğunu hissettiğimde kapıyı açtım ve arabadan indim.Kapıyı kapatmadan babama öpücük yollamayıda ihmal etmedim.
Daha sonra yavaş adımlarla hiç özlemeyeceğim okuluma doğru ilerlemeye başladım.Bugün 11/A nın ilk dersi beden eğitimiydi.Veda faslı için özellikle bu dersi seçmiştim.Bizimkilerin spor salonunda olması gerekiyordu. Bu yüzden adımlarımı direkt olarak spor salonuna çevirdim.
Spor salonunun kapısını açtığımda basketbol oynayan erkekler ve voleybol oynayan kızlarla karşılaştım.
"Asel bu ne güzellik kız"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HACKER KOD:66
Teen Fiction17 yaşında 11. sınıfa giden Asel, anne ve babasının boşanması üzerine İzmir'den İstanbul'a taşınır.Daha sonra okulunu değiştirmek zorunda kalır. Yazılıma ilgi duyan genç kız herkesin bildiği en ünlü hack gruplarının aradığı kod:66'dır.her şey yeni...