"မမ ဟိုရောက်ရင် မီးမီးဆီ ဖုန်းဆက်နော်.."
မျက်ရည် အရွှဲသားနဲ့ပြောနေတဲ့ ညီမဖြစ်သူကြောင့် ဖြူကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပါသည်။
သိသိချင်းတုန်းကဆို ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုပြီး မသွားဖို့ပြောသေးသည်။ဒါပေမဲ့လဲ ဖြူ့မှာ သွားမှဖြစ်မဲ့ အကြောင်းတရားတွေရှိတယ်မလား။
ဗီဇာလျှောက်ပြီး လိုအပ်တာတွေသီစဉ်နေရတာမို့ အချိန်တစ်လကျော်လောက်ကြာမှ ဖြူ လန်ဒန်ကိုထွက်လာဖြစ်သည်။
ခုတော့ လေဆိပ်မှာ အားလုံးကဖြူ့ကို နှုတ်ဆက်ဖို့ လိုက်လာကြသည်။တစ်ယောက်သောသူကလွဲလို့ပေါ့။သူလိုက်မပြိုတာလဲ ကောင်းပါတယ်လေ မဟုတ်ရင် ဖြူ စိတ်ပျော့ပြီး ထွက်မသွားနိုင်ဖြစ်နေဦးမယ်။
"မိဖြူ နင်ကလဲဟာ ကျောင်းတက်တာ ဒီမှာလဲ တက်လို့ရတာကို ဘာလို့နိုင်ငံခြားသွားမှာလဲ.."
"ထက်ရယ် ငါကအပျော်သွားတာမှမဟုတ်တာ ကျောင်းတက်ချင်တာ တစ်ခုထဲရယ်တော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲဟယ် ငါအဲ့မှာ အလုပ်တစ်ခုခုလဲ လုပ်ချင်လို့ အဓိက ကတော့ ငါ့ဘဝကို ငါကိုယ်တိုင်ထိန်းကျောင်းကြည့်ချင်လို့ပါ.."
"ပြောစရာစကားတောင် ပျောက်ဆုံးသွားပြီ မိဖြူရယ်.."
"ဖြူ နင်အဲ့မှာ ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်နော်။အဲ့ကလူတွေကိုလဲ ငါတို့လိုထင်ပြီး အရမ်းအရောတဝင်မနေနဲ့ကြားလား နင့်ဒဏ်ကို ငါတို့သုံးယောက်ကလွဲရင် ဘယ်သူမှမခံနိုင်ဘူး.."
"မိအေး သွားခါနီးလာခါနီးတောင် ငါ့ကိုဖဲ့တယ်နော်.."
"စိတ်ပူလို့ပါဟဲ့....."
"အေးပါဟာ ငါမှတ်ထားလိုက်ပါမယ်...မိုး ငါ့ကြီးကြီးကို ဂရုစိုက်နော်။ပြီးတော့ ငါ့ရဲ့မမွေးလာသေးတဲ့ ညီမလေးကိုလဲ သေချာစောင့်ရှောက် ကြားလား...."
"ဖြူရယ် နင့်ညီမဆိုတာ ငါ့သမီးအရင်းကြီးပါဟယ် ပြီးတော့ အန်တီကလဲ ငါ့မိန်းမ ဘာမှစိတ်ပူမနေနဲ့ ငါက အန်တီကော ငါ့ကလေးကော နှစ်ယောက်လုံးကို အသက်နဲ့လဲပြီး ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးမှာ ဟုတ်ပြီလား..."
YOU ARE READING
အဖြူထည်လေးမို့ချစ်ပါတယ်
Non-Fiction"ဆရာမ ဘာကြောင့်ချစ်တာလဲဟင်" "အဖြူထည်လေးမို့ချစ်ပါသတဲ့ရှင်" အမှားတစ်စုံတစ်ရာပါခဲ့သည်ရှိသော်စာရေးသူ၏ညံ့ဖျင်းမှုကြောင့်ပါဗျ။အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါ။
