Park Jimin | KS3

-33-

Ks3

Dört duvar arasında sıkışmış bir bedenin, kurtulduğu an özgürlüğüyle uçuştuğu bu koca dünyada mutlu olduğunu düşünürdü: Sonunda bittiğini sanarak sığındığı yerin, onun yaşama sebebi olarak gördüğü şeyi elinden alıncaya dek...

Ağlayan gözleri silen bir mendil; geçiştirici teselli veren, 'boşver' tiplemesi insanlar gibiydi.

Anlık silerdi ancak devamı geldi mi o da bir köşede durur bir şey yapmazdı.

Yorganına sarılarak gözyaşlarını yastığına akıtmıştı Tia. Kafasında dönen ve hiç susmak bilmeyen o sesi duymaktan psikolojisi birkaç saatte alt üst olmuştu.

'Öpüştük.'

Jimin için kalbini delice attıran bir olay iken Tia için tüm her şeyinin bittiği bir şeydi.

Şimdi tek tutar dalı da öylece kırılıp gitmişti.

"Hadi Taehyung! Boşuna yapmıyoruz şu yemekleri!"

Jimin'in huysuz bağırtısı evin içinde yankılanırken Tia derin bir nefes almıştı. Tam o esnada Jimin onu yemeğe çağırmak üzere odasına yavaşça girmişti.

Tia aldığı nefesi, Jimin'in odaya girmesini beklemediğinden tutarken; Jimin kaşlarını çatarak yanına ilerlemişti.

"Tia? Uyudun mu bu saatte?"

Tia numara yapamadan önünde biten Jimin, endişeyle kızın yaşlı gözlerine bakmıştı.

"Tia? İyi misin, ne bu halin?"

Kızı hızla tutup yerinde oturur hâle getirirken üzerinde dönen bakışlardan habersizdi.

Onun dudakları, mühürlüydü artık...

Derin bir nefes vererek bakışlarını kaçırdı, Tia. Belki yaptığı şeyi yanlış bulmuştu. Zamanında öğretmeni olan bu adam, kendisi yüzünden öğretmenliği bırakmış ve katilin teki olmuştu. Yetmezmiş gibi kendisini o esaretten kurtarmıştı ve şimdi sırf onu sevmiyor diye bencillik yapamazdı. Ancak kabullenmeliydi...

Park Jimin'in ona karşı bir öğrenci, koruması gereken genç bir kızdan fazla bir duygu beslemediğini, kabullenmeliydi...

"Endişeleniyorum Tia. Ne olduğunu söyler misin?"

"Ben.. Sadece..."

Titrek bir nefes verirken dolu gözlerine engel olmaya çalışmıştı.

"Bay Park... Ben... Olmaması gereken şeyler hissediyorum."

Jimin onun bahsettiği şeyi anladığı an çatık kaşları düzelmiş derin bir nefes almıştı.

"Tia..."

"Biliyorum... Söylemenize gerek yok. Ben kendimi buna inandırdım sadece..."

Jimin ne yapacağını bilemez şekilde ona baktığı an kız yorganını tutup ona kaçamak bir şekilde bakmıştı.