Park Jimin | KS3

-35-

Ks3

Jimin hızla açılan kapıdan geçerken karşısında duran kıza karşı sinirle ilerlemişti. Lara onu fark ettiği gibi ayaklanırken Jimin engel olamadığı öfkesiyle demirleri sökercesine tutmuştu.

"Sen aptal mısın?"

Lara ona göz devirdiği an Jimin sinirle nefes verip tuttuğu demirlere sertçe vurmuştu.

"Nasıl böyle bir şey yaparsın Lara?"

"Önce sakin mi olsan? Annesini kaybedip ciyaklayan civcivlere benziyorsun da?"

Jimin bakışlarını hızla ona çevirirken sinirle gülmeye başlamıştı.

"Bu durumda dalga da geçebiliyorsun?"

Lara kollarını önünde kavuşturup başını hafifçe sola doğru eğip tebessüm etmişti.

"En azından kuduz köpekler gibi kudurmuyorum."

Jimin göz devirerek nefesini sertçe dışarı vermiş elini saçlarından geçirerek sakinleşmeyi denemişti. Bu durumda... Çok zordu.

"Niye yaptın bunu?"

Lara omuz silkerek ellerini cebine koymuş omuzunu demirlere yaslayarak ona bakmıştı.

"Çünkü beni yargılamazlar. Kayıtlarda emniyet mensubu olarak gözükmüş biri için fazla üzerine düşülmez."

Jimin'in yüzü anlamadığını belli eder şekilde buruştuğunda ve kaşları aynı orantı da çatıldığında Lara göz devirmişti.

"Onunla konuşmaya gittiğimi ama bana saldırdığı için onu vurduğumu söylesem, ona mı inanırlar bana mı sevgili öğretmenim?"

Jimin sinirle nefes vererek gözlerini bir süre kapatmış ardından bakışlarını Lara'ya kitlemişti.

"Lara... Gerek yok. Her türlü gireceğim buraya. Bırak üstleneyim."

Lara'nın gözleri onunla buluşurken yavaşça başını iki yana sallamıştı.

"Hayır Jimin. Bu hatayı ben yaptım, ben üstlenmeliyim."

Jimin kaşlarını çatıp bir süre anlamaya çalışmış başını yavaşça iki yana sallamıştı.

"O ne demek?"

Lara dolu gözlerini Jimin'in gözleriyle buluşturduğunda titrek bir nefes vermiş ağlamamak için kendini sıkmıştı.

"Evine ilk geldiğim günü... Hatırlıyor musun?"

Jimin başını olumlu şekilde salladığında Lara'nın gözünden ince bir yaş süzülmüştü.

"Jimin ben... Gerçekten özür dilerim..."

Jimin'in kaşları çatılırken Lara derin bir nefes almıştı.