-10-

40 9 26
                                    

Ks3

Saatler birbirini kovalarken Jungkook sonunda odaya alınmıştı. Herkes bununla derin bir nefes alsada Vera stres içerisinde başında beklemişti sabaha dek.

Karşısında yatan bedeni bu şekilde görmekten nefret etmişti...

Evet araları soğuktu. Ama onun varlığı da yetiyordu işte.

Dirseklerini dizlerine yaslayıp yüzünü elleriyle kapatarak kendini sakinleştirmeyi denediği esnada Jungkook gözlerini yorgunca açmıştı. Gördüğü aydınlık hava bir yana, her yeri beyaz olan bir odada ne işi olduğunu sorgulamıştı bir süre.

Bakışları yan tarafına düşerken gördüğü bedene karşı yüzünde ufak bir tebessüm oluşmuştu. Ağladığını anlayana dek...

"Hani iyi günde kötü günde dedik, tek başına ağlıyorsun?"

Çatallaşmış sesi odayı doldururken Vera hızla ona bakmış ardından harap olmuş haliyle kalkıp yanına gitmişti. Kollarını Jungkook'a sıkıca sardığında Jungkook gülerek ona sarılmıştı.

"Çok korktum Jungkook... Sana gitme dedim. Ben de geleyim dedim. Aptalsın sen."

Jungkook gözlerini kapatıp hissettiği huzuru yaşamaya çalışmıştı.

"Kurtarmışsın kocanı. Yine..."

Vera geri çekilip ona baktığında Jungkook gülümseyerek ona göz kırpmıştı.

"Çok korktuysan sarıl biraz daha. Özlediğimden değil yani, sen istersin diye."

Vera hızla ona vurduğunda Jungkook ksrıssının ağır eline karşı yüzünü buruşturdu.

" Çok komik zaten. Gerzek herif."

Jungkook onu kolundan tutup kendine çekmişti. Tekrar sarıldığı bedenin saçlarına birkaç öpücük bırakırken aniden aklına düşen şeyle ona baktı.

"Kızım nerede benim?"

"Söylemedim ona."

Jungkook kaşlarını çatarken Vera doğrularak ona bakmıştı. Kısaca olayı özetlediğinde Jungkook içinde oluşan boşluğa kayıp düşmüştü.

"Ne zaman çıkacağım buradan?"

(.)

"Yemin ediyorum senin kadar saçmalayan daha az insan gördüm."

Jimin'in sinirli homurdanmasına gülerek omuz silkmişti Taehyung.

"Gitmeyip ne yapacaksın?"

Taehyung iç çekerek kollarını önünde bağlayarak ona bakmıştı. Jimin ise her an onu öldürecek gibiydi.

"Jimin. Kes şunu. Bir şey yapacak değilim. Polislere görünmediğim sürece sıkıntı yok."

Jimin alayla gülerek ona bakmış başını iki yana sallamıştı.

Park Jimin | KS3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin