MERHABA 😿aradan geçen iki yılı aşkın süre sonunda tekrar buradayım. Wylm'yi o yazmayı o kadar özledim ki kendimi burada bulmam kaçınılmaz oldu, bir gün rüyamda gördüm bölüm yazdığımı. Ben de içimde kalacağına yazmaya karar verdim, yazmak isteyip de yazamadığım kısımlar vardı çünkü.
Biliyorum, siz de özlediniz!! İnkar etmeyin
okumaya başlamadan önce uyarı yapayım. bölümde olanlar ficin bildiğiniz kısmından biraz farklı işleyecek. bi de lütfn...çalma listesini açın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yorgundu adımların sanki giderken, sonbahardı bu gidiş yazın ardından gelen.
11 YIL ÖNCE
Kaçmak.
Hem bu zamana kadar yaptığım hem en doğru hem de en zor şey. Kalbim dağıldıkça dağılıyor. Parçaları artık birleştiremem. İmkansız. O anı düşündükçe- ki hiç aklımdan çıkmıyor- gözyaşlarına boğuluyorum. Günler birbirinden farksız. Geçip gidiyor. Gün doğuyor ve batıyor. Sanki yokum artık. Sanki hiç varolmadım. Peki bu ızdırap neyin nesi? Bu hiç dinmeyen acı neyin nesi? Biri göğsümü yarıp yüreğimi çıkarıyor. Her gün. Her saat. Her dakika.
Kaldığım düşkün omegalar evi artık yeni yuvam. Ve bundan sonra gerçek bir yuvam olmayacak biliyorum. Tek bir yuvam vardı benim. Onu yakıp kül etmeden önce. Artık sığınağım yok, artık güvenli bir limanım yok. Tapınağım yok. Yoongi artık yok.
Onu nasıl arkama bakmadan terk ettim?
Ne işim var burada, bu yabancı sokaklara, hiç tanımadığım kalabalıklar arasında ne yapıyorum? Evimi neden geride bıraktım. Her şey anlamsızlaşıyor bazen. Uyuyup uyanıyorum. Yine evimde, Yoongi'nin yanında olduğumu sanıyorum. Uyandığımda her şeyin gerçekliği canımı yakıyor. Ağlıyorum. Durmadan ağlıyorum.
Kilo verdim biraz. Sadece bir ayda. Yoongi beni bu halde görse ne yapardı biiyorum. Artık tüm tepkilerini ezberledim. Bana tatlı tatlı kızacağını daha çok yemek yemem gerektiğini söyleyeceğini biliyorum. Kendimi avutuyorum bazı zamanlarda. Sanki o buralarda bir yerlerdeymiş gibi davranıyorum. Her an karşıma çıkabilirmiş gibi. Tetikteyim.
Ama gerçekler yüzüme çarpıyor. Hiçbir sokağın sonu ona çıkmıyor. Ona giden tüm yollarım kapalı artık.
Onu terk ettim.
Tüm ışıklarım söndü.
Önce zihnimden sonra babamdan kaçtım. Bizden kaçmaktı bu. Aniden aldığım teklifi hiç unutmadım. Benimle evlenmek istemişti. Birinin benimle evlenmek isteyeceğini hiç düşünmemiştim.
