KIRMIZI

29 - Temas

"Kanka tükenmez kalem ver acilen. Kopya yazmam lazım."

Endişeli bir şekilde Öykü'den kalem istiyordum. İlk sınav Tarih sınavıyla başlıyordu ve benim avcumun içine yazmam gereken kopyalar vardı.

"Al şunu git sınıfta yaz salak, yetişemeyeceksin."

Kalemi alıp telefonumdan saatime baktım. Sınavın başlamasına iki dakika kalmıştı ve ben sırf beş dakika fazla ders çalışabilmek için snav olacağım sınıfa inmemiştim bile.

Yine her sene olacağı gibi bu sene de kelebek sistemi uygulanıyordu elbette.

"Gidiyorum ben." Diyip kalemliğimi elime aldım ve sınıftan çıktım. Öykü bizim sınıfta sınav olacağı için şanslıydı. Ben alt katta 9/C sınıfında sınava girecektim ve yanımda hiç tanımadığım biri oturuyordu.

Merdivenlerden aşağıya inerken tüm koridor öğrencilerle doluydu. Meslek lisesinin ve Güzel Sanatlar lisesinin öğrencileri karma bir şekilde sınıflara dağılmışlardı.

Alt katta 9/C sınıfına girdiğimde sınıfta Zeynep dışında bir tanıdığım olmadığını gördüm. Emir de bu sınıfta sınava gireceği için onu görmeyi beklesem de henüz gelmemişti. Duvarda panoda asılı olan kağıttan nerede oturduğuma baktım.

Neyse ki Zeynep'in iki sıra arkasında, en arka sırada köşede oturuyordum. Kopya çekmek benim için daha kolay olacaktı.

Sırama baktığımda iki ön sırada oturan Zeynep'i gördüm. Hemen yanına gittim. O da herkes gibi bileğinin içine kopya yazıyordu.

"Kanka." Dedim omzundan dürterek. "Hangi hoca girecek sınava biliyor musun?" Diye sordum.

Kafasını kaldırıp bana baktı. "Şu erkek dinci var ya o geliyormuş."

Şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırdım. "İyi iyi." Dedim sırama geçerken. Kalem kutumu sıraya koyup kopya yazmaya başladım. Masaya, duvara ve avcumun içine kopyalar yazmaya başladım.

Bu sırada yanıma tanımadığım bir kız geldi. Çaktırmadan kafamı çevirip baktığımda kahverengi kıvırcık saçlı ve gözlüklü bir kız olduğunu gördüm. Esmer bir kızdı ve kızlardan hoşlanmasam bile kızın güzel olduğunu söyleyebilirdim.

Kız kendi kalem kutusunu sıraya koyup elinde getirdiği defterden notlarına çalışırken ben yeteri kadar kopya yazdığımı düşündüğüm için tükenmez kalemi kalem kutuma koydum.

Zeynep arkasını döndü. "Kopyalaşalım." Diye kısık sesle söyledi.

"Tamam." Dedim kafamı sallarken. "Öksürürsem bak." Dediğimde o da kafasını sallayıp önüne döndü. Zeynep'in genel olarak dersleri benimkinden daha iyiydi.

Gözüm kapıdayken o içeri girince gözlerimi kaçırdım ve önümdeki boş masaya doğru bakmaya başladım. Neden bilmiyordum ama onun suratına bakarken sanki aklımdan geçen her şeyi kontrol ediyormuş ve biliyormuş gibi hissediyordum.

O gün ona sarıldıktan sonra onunla çok fazla iletişime geçmemiştim. Pişman olmuş gibiydim. İnsanlara derdimi anlatmak o sırada bana iyi gelse de sonradan çok ileri gittiğimi düşünüp pişman oluyordum. Bu yüzden genellikle arkadaşlarımın yanında eğlenceli takılırdım.

Sınıfa girdiğinde benim olduğum tarafa doğru baktı. Ona bakmasam da kafasını buraya çevirdiğini görebiliyordum.

Gözlerini bizim taraftan çevirdiğinde kafamı tekrar ona çevirdim. Tıpkı benim yaptığım gibi panodaki kağıttan oturduğu yere bakıyordu. Son sınıfların kelebek sistemine dahil edilmesi saçmalıktı.