Sen her gün başka bir güzel olsan
Ben her gün başka bir aşık
Her göz göze gelişimizde
Yıldırımla vurulmuş gibi olsak
Yepyeni bir aşk olsa aramızda ki
Her seferinde
Ne harika olurdu yaşamak...
CAHİT SITKI TARANCI
****
-Doğu Kılıç Aslan'dan-
Hep mi böyle olur ?
Kazandık dediğimiz yerde kaybederiz?
Bu bize hayatın bir dersi mi?
Zaten ne bekler ki insan hayattan, tozpembe bir yaşam mı?
Biz beklenti içinde yüzerken, o sırada insanlar devreye girer ve hayatınızdaki pembelikleri alır götürür. Size ise tozu kalır bir ömür yakanıza yapışacak tozlar...
Doğu da olsam kılıçta hep en güvendiklerim yaraladı beni, ondan bu biçare oluşum. İnsan hiç beklemediği anda, beklemediği kişilerden darbe alınca afallıyor, tıpkı şuan benim olduğum gibi.
Korkut benim dostum, kardeşim ailemdi, ben daha ağzımı açmadan ne diyeceğimi bilir, adım atmadan bir sonraki adımımı tahmin ederdi, Beni benden daha iyi bilir, anlardı.Bende onu hep tanıdığımı düşünürdüm, senelerdir süren dostluğumuz çöp müymüş? Onun beni tanıdığını düşünürdüm. Korkut beni hiç tanımamış, tanımış olsa böyle bir davranış karşısında ne tepki vereceğimi bilir ona göre davranırdı, beni tanıyamamış...
Arkamda varlığını hissetiğim korkut'a dönemedim, sindiremedim dediğini, yakıştıramadım. Şuan öfkelenmem gerekirken onu bile yapamadım.
Kardeşim lan karşımdaki korkut herkesin arkamdan iş çevirmesini beklerim yine ondan beklemem.
Bir kaç dakikadır Kendimi hiçliğe karışmış gibi hissediyorum. Benim yıllarca çektiğim hasreti benimle bir yaşamışken, görmedin mi hiç korkut bir haftadır kurak topraklarımda çiçekler açtıranı, şu her köşesini buz tutmuş şehre güneş gibi açtığını göremedin mi ?
Kalp atışlarımın bile değiştiğini duymadın mı sen ? Kardeşliğimizi gözümde çok mu büyütmüşüm? hiç düşünemedin mi bu davranışların benim kitabımda affı olmadığını.
Yalanı ihaneti asla kabul etmem bilmez gibi neden davranırsın sen?
Ben nasıl bakacağım şimdi senin yüzüne, o süs köpeği bana olanları anlattığında beri, kendimden şüphelendim şu hava da uçan kuşun bile yapmış olabileceği aklıma geldi de, seni ihtimâller dahiline bile koymadım. Nasıl koyarım, bunca yıldır beni benden daha çok düşünürsün, operasyonlarda bile bir ayağın hep bana çevrili olur kardeşime bir şey olmasın diye, şimdi yaptığın ne?Askeriz diye her zaman, her yerde daima güçlü olacağımızı düşünürler.
Şuan tüm Şırnak'ın gücü bende toplansa bile nafile, yetmez. Ona söyleyemediklerimi yuttum, içimde son bir avaz kalan gücümle döndüm, arkamdaki harabeye dönmüş herife.Döndüğümü hissetsede bana bakamıyordu, gözlerime bakmaktan çekiniyordu. Bana karşı bile olsa onu bu halde ezilmiş görmek zoruma gitti. Kafasını yerden kaldırıp bana bakamıyordu, az önce odada benim duyduklarımı duysa yine gülceme git der miydi ?
Derdi.
Korkut yıllardır gülceyi sevmez, bana yaşattıklarını asla kabullenemezdi, ona kin güderdi. Onu gördüğünde hemen ısınmayacağını, kabul etmeyeceğini biliyordum ama bu, biraz fazla oldu. Aklımın ucundan dahi geçmedi onunla konuşabilecek olması.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖKSÖKÖ
BeletrieMinicik bedenlerinde sevgiyi nereye kadar götürebilirler.... "taa ki 15 yıl sonra o kara günde karşılaşıncaya dek..." -Gülce şahin -Doğu Kılıç Aslan