Chapter 30 Mrs. Blytheville

26 3 0
                                    

Nasa labas sila nang operating room, before he enter Jordan asked for a while so he can talk to Yzairha alone.

"What's that?" Yzairha asked with curiosity, tightly holding Jordan's hand, feeling nervous and worried that the operation might not push through. The tension outside the operating room was palpable as she awaited a reassuring response, hoping for a positive outcome amidst the uncertainty.

"there are truths that need to be spoken. I wasn't upset that you kept our children hidden for 2 years. My frustration was with myself, b-because I thought they were Marvin's or Brian's children, and above all... I found myself wishing that they were the ones who were lost and not our supposed firstborn. What kind of father could harbor such thoughts towards his own flesh and blood, right?!" Jordan said with a trembling voice, his eyes filled with tears.

"Jordan, i understand pero...
Bakit mo naman hiniling ang ganong bagay?" Yzairha asked while wiping away the tears trickling down Jordan's cheeks.

"Because I'm mad! 2 years ago nawala ka tapos pag balik mo may anak ka nang 2years old, ang buong akala ko kasi....."

"Akala mo niloko kita?" Pagtutuloy ni Yzairha, tumango lang si Jordan sakan'ya.

"It will never happen, Jordan. I love you more than myself. You are my world even before our children came, so I will never do that," Yzairha whispered, her touch gentle on Jordan's cheeks, her eyes reflecting unwavering devotion.

"Sorry..."

"Stop saying sorry Jordan, please bumalik ka, ha! Mahal na mahal kita sobra pa sa sobra..."

"Shh... A-Ayoko nang makikita o maririnig na umiiyak ka.. ayokong malalaman na may nanakit sayo... b-b-babalik ako at.. pag balik-at pag balik ko, gagawa tayo nang mga bagong alaala, lahat nang masasamang alaala nang nakaraan kakalimutan natin, mabubuhay tayo nang mag kasama at masaya."

Yumuko si Yzairha upang mayakap si Jordan, "hihintayin kita, mag hihintay ako. Pangako pag balik mo magiging masaya ulit tayo... Jordan, mahal na mahal na mahal kita.. " Yzairha whispered softly, her embrace seeking solace in the warmth of Jordan's chest, as she fought to contain the tears that threatened to fall in his presence.

"Yung diary na bigay ni Gabriella... h-hawakan mo lang, at ibigay mo agad saakin oras na magising na'ko!" Inangat muna ni Yzairha ang ulo niya bago tumango.

"Ouhm.. ibibigay ko to agad, basta bumalik ka lang saakin.."

"Mr. Jordan Madrid. You need to come inside now," said a Korean nurse who was there.

Habang pinapasok si Jordan sa loob ay unti-unti rin bumibitaw ang dalawa sa pagkakahawak nang kanilang mga kamay.

Pagka pasok ni Jordan sa loob bumuhos ang luha ni Yzairha animoy dagat na tuloy tuloy sa pag agos. "Jordan...b-buma-Bumalik ka... p-pleasee..." bulong nito sa sarili, habang patuloy ang pag iyak at napaupo pa sa labas nang pinto ng operating room yakap-yakap ang diary notebook ni Gabriella.

◇◇◇




"Tito——sorry po, daddy! Ang ganda naman po dito...." masayang saad ni Gabriella habang patalon-talon na mag lakad.

"Baby, wag kang tumalon baka madapa ka..." saway nang nag aalalang inang si Ellaine, sumunod naman agad si Gabriella, apaka swerte nila Ellaine at Brian dahil bukod napa masunurin ni Gabriella ay napaka ganda at talino rin nito.

"Oo, maganda nga dito... Ito ay isa sa dinadayuhan nang mga taga ibang bansa,"

"Tell me more poo... tour nyo po kami ni mommy, pleasee!!" Malambing na paki usap ni Gabriella kay Brian,

The Broken Pieces Of A Hearts Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon