Chapter 10 "regrets"

32 4 0
                                    

"You saw him?" Brian asked.

"Oum." Tipid na sagot ni Yzairha.

"Sure akong niyakap ka nya at nag sisisi na sya sa ginawa nya." Dagdag pa ni Brian.

"Nag sisisi? Kaya pala hinawakan nya ang kamay ni Ellaine sa harapan ko." Galit na saad ni Yzairha.

"Ginawa nya yon?" Takang tanong ni kristel.

"Yeah!" Sagot ni Yzairha.

"But I'm so thankful dahil sinagip nya ang buhay ng anak namin." Seryosong saad ni Yzairha.

"What do you mean?" Kristel asked.

"Zaidane's food got stuck in her throat, then Jordan arrived and saved Zaidane," Yzairha explained.

"What!? Where's Zaidane? Is she's okay, now?" Kristel asked.

"She's fine, She's sleeping." Sagot ni Yza.

"Sure ako hindi niya alam na anak nya ang batang iniligtas nya." Brian said,

tumingin si Yzairha kay Brian. "Kakauwi mo lang galing nang Germany tapos makikita mo agad si Jordan." Kristel said, nabaling ang atensiyon nito kay Kristel.

"Oh baka naman sinandya ng mundong pagtagpuin ang mga landas nyo." Pabirong saad ni Brian.

"I didn't come back to the Philippines just to return to the person who hurt and left me.." May galit sa tono ni Yza.

"Baka nakakalimot ka, ikaw ang nang iwan sakanya." Brian said.

"You didn't just leave him, you also left us and Mariel and Meisha. They don't even know where you are because you said you would come back," Kristel said.

"Si Mariel at Meisha sabihihan nyo silang pumunta ngayon sa bahay." Yzairha said

"Gabi na bukas na lang, uuwi na rin kami ni Brian. Mag pahinga kana rin." Kristel said

"Please.." Pakiusap ni Yzairha.

"Don't worry tatawagan ko na lang sila." Brian said.

"Thanks." Yza said to Brian.

Naghintay ng ilang oras si Yzairha kahit gabi na ay hindi pa rin siya natulog at hinintay ang dalawang kaibigan. After ilang oras naka tanggap siya ng text mula kay Brian.

"Malapit na sila dyan," sumilay kay Yzairha ang malaking ngiti nang marinig ang isang sasakyan na huminto sa tapat ng bahay nya, sumilip siya sa bintana at nakitang bumababa sa driver seat si Meisha.

"Ito yung address na binigay ni Brian." Meisha said.

"Bakit parang ang tahimik naman." Pagtataka ni Mariel.

"Tara, mag doorbell na tayo," Meisha said. Hindi na pigilan ni Yzairha na lumabas na, upang yakapin ang dalawa,

"Meisha, Mariel!!" Sigaw nito. Napalingon ang dalawa sa direksyon ni Yzairha.

"Y-yzairha!?" bulol na tawag ni Mariel.

"Yza!?" Meisha shouted, kita sa mga muka ng dalawa ang labis na gulat, agad binuksan ni Yzairha ang gate at pinapasok ang dalawa at niyakap. Tulala parin ang dalawa dahil sa gulat.
















"So alam ni Brian at Kristel pero hindi nila sinabi saamin." Nagtatampong saad ni Mariel.

"Sorry kung hindi ako nag pakita sainyo sa loob nang dalawang taon."

"Hindi na ako aalis, pangako 🤞." Yzairha added.

"Talagang hindi na!!" Galit na sigaw ni Mariel at tumayo mula sa pagkakaupo nito.

"Dahil hindi ka na namin ulit hahayaang umalis." Mariel added tsaka niyakap ulit si Yzairha.

"Ang sama mo, sobrang sama mo, pano mo nagawang gawin samin to!" Mariel asked habang umiiyak.

"Every day, we blamed Jordan for what he did to you, but it turns out that you're actually doing fine." Meisha said while crying.

"Doing fine, yeah I'm doing fine because i have my children." Yzairha said.

"Children? Nag kaanak ka sa iba, nasaan yung anak nyo ni Jordan." Meisha asked.

"Wala, wala akong anak sa iba, kambal ang naging anak namin." Yzairha said. Nang biglang narinig ng tatlo ang iyak ng isang bata mula sa itaas. Agad pinuntahan ni Yzairha ang mga anak. Sinundan naman siya ni Mariel at Meisha.

Binuhat ni Yzairha ang anak na si Dentrix.

"This my son, Dentrix, he's my youngest " Pakilala ni Yza.

"Hi, your so cute naman." Mariel said.

"And this is Zaidane My eldest." Yza added. Sabay turo sa napaka cute na batang babae.

"Sorry, pero kamukang kamuka ni Jordan si baby Dentrix." Mariel said.

Binuhat ni Meisha si Zaidane
"Don't worry Tza kamuka mo naman si baby Zaidane." Meisha said and smirk a bit.
habang buhat ang anak ni Yzairha. Natawa naman si Yzairha sa sinabi ni Meisha.

"You want to hold Dentrix?" Yzairha asked Mariel.

"Sure." Masaya nitong saad, tsaka binuhat si Dentrix.

"Grabe, sobrang masaya ako para sayo Yza, pero alam naba ni Jordan to?" Mariel asked Yzairha.

"No, at wala pa akong balak sabihin sakanya."

"Ipapaalala ko lang sayo, Yzairha, ikaw ang nawala hindi mo man lang siya hinayaang mag explain." Mariel said.

"Sinubukan ko, sinubukan kong tanungin ang dahilan pero..."

"Pero ayaw nya. Ang sabi nya balang araw daw maiintindihan ko siya." Yzairha added.

"Hindi sa ipinag tatanggol ko si Jordan, ah. Pero baka naman may mas malalim siyang dahilan, kaya nya yun nagawa." Pagtatanggol ni Meisha kay Jordan.

"Anong dahilan naman yon?" Mariel asked.

"Kahit ano pa ang dahilan nya wala na akong pakialam, kahit ang mamatay pa sya." Yzairha said.

"Wag ka nga mag salita ng ganyan. Baka mamaya pag nangyari, ikaw rin ang umiyak." Meisha said.

"Hinding hindi ako iiyak sa lalaking yon."

















"Seeing her again after two years is a relieved for me but seeing her with a children that I'm sure wasn't mine, made me regret everything." Jordan said habang iniinom ang nasa basong mamahaling alak.

"Ikaw ang pumili nito, tsaka tumigil ka na nga kakainom. masama yan para sayo e!" Ellaine said.

"Sa tingin mo ba may paki alam pa ako kung mamatay ako o hindi."

"Kung hindi mo to gagawin para sakanya, gawin mo para sa sarili mo at sa mga taong gusto ka pang lumaban." Ellaine said bago iwanan si Jordan at pumasok sa kabilang kwarto dahil sa inis.

"How can I fight if my reason to my battle is gone? But now, I know, even if I die, there's someone who would truly love her, unlike what I did to her," Jordan said, looking out the window and staring at the dark sky.

Jordan has no idea that like him, Yzairha also staring at the dark sky and thinks of him. They both have no idea that they long for each other. If only they knew how much they still love each other.

The Broken Pieces Of A Hearts Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon