Lost Stars

Chapter 24 : Riel

     Sumakay ako ng taxi at kaagad na sinabi kung saang lugar ako pupunta. I was busy checking my socials ng biglang may notification na lumabas.
    
     Someone add me on Facebook, pinindot ko kung sino pero halatang kakagawa lang ng account, bukod sa wala 'tong profile, wala rin s'yang FB friends.

     I checked his account and clicked his about pero wala namang nakalagay na kahit ano, only the gender and that's it.

     He even followed me on my Instagram, pati sa IG n'ya ay wala rin s'yang profile. He only have one following and that's me siguro, wala rin s'yang followers. Yes, he because lalaki s'ya. Naka one name rin s'ya.

     "Riel? Who's this?", i asked myself habang pabalik-balik sa IG and FB account n'ya.

     Wala naman akong natandaan na pangalan ng classmates ko na Riel dati. Sakto pupunta ako sa restaurant and some of my friends are there. I'll just ask them later. Baka may kakilala silang Riel.

     I don't know if i pronounced his name right, is it Riyel or Ril? Wait, bakit parang familiar but imposibleng s'ya 'yon right? Napakaimposible, nagkataon lang sigurong pareho silang may Riel sa pangalan.

     Hindi ko namalayang kanina pa pala ako nakatulala at kanina pa pala kami andito sa harap ng restaurant. Pinasobrahan ko ang bayad sa driver dahil pinaghintay ko s'ya, humingi ako ng paumanhin at nagpasalamat.

     Naglakad na 'ko papasok, kaagad namang binuksan ni Kuya Reimon ang glass door at nagpasalamat ako dahil rito at sinuklian ako nito ng isang ngiti. Si Kuya Reimon ay isa sa mga guards rito.

     As i walked inside my restaurant, nagtataka ako dahil maraming mga mata ang nakatingin sakin. May dumi ba sa mukha 'ko? Wala naman akong naramdaman na kahit anong dumikit sa mukha ko. Pinagpatuloy ko na lang ang paglalakad.

     Dumiretso ako sa kitchen dahil alam kong nandon palagi si Greg sa loob. Even though he's the manager and may cook naman, he insisted na tumulong pa rin sa pagluluto because it is also one of his hobbies. That's why hindi ako nagsising piliin s'ya bilang manager. May sarili ding business ang pamilya n'ya.

     Sa ngayon, ang Ate n'ya ang nagma-manage, his parents are currently on vacation kaya 'yong Ate n'ya muna ang nagma-manage. Baka i-turn over lang rin naman sakanya ang business nila kalaunan. May sariling pamilya na ang Ate n'ya and need rin nitong mag focus do'n.

     "Woah! You're smokin' hot on your dress, Rachel!" Greg said while removing his apron, i just smiled bilang tugon
    
     "You really did match your lips to your dress and what's with the fit today? May occasion ba? Or my date kana? Or boyfriend?" sunod sunod na tanong nito habang naghuhugas ng kamay sa sink habang hindi pa rin inaalis sakin ang tingin at napatawa na lamang ako dahil rito.

     Naabutan ko s'yang nagluluto and napatigil s'ya nung dumating ako. Even our cooks at mga tagahugas ay napatigil ng dumating ako, they complimented me as well kaya't napatawa na lamang ako.

     "Nothing's special today, it's just nakita ko lang 'tong dress sa closet ko and why not give it a try to dress something like this. I also came here to check if may problema ba rito." i said and smiled.

     "Right, you always come here during Sundays pala. You're dress suits you so well, kitang kita ang curves mo."

     "Well, thanks! Come here, i have some good news and may itatanong na rin ako sa'yo." i said habang palabas ng kitchen, naramdaman ko naman itong sumunod saakin.

     We walked towards a seat na walang tao and decided na dun na lang mag-usap. All eyes are on us, i think dahil sa kasama ko. I won't deny na may itsura si Greg, he's also tall and moreno. Pinaghila n'ya ako ng upuan, i said thank you at tuluyan ng naupo.