Hoofdstuk 2

187 3 0
                                    

"Fien?" vraagt Raoul. "Oh uhh, ja ging wel oké." "Mhm" zegt Raoul. Raoul maakt de autodeur voor me open en snel stap ik in. Hij gaat achter het stuur zitten, en start de auto. Het is ongeveer 20 minuutjes rijden met de auto, en met de fiets 50 minuten. Raoul weet dat ik fietsen niet fijn vind, dus hij haalt me altijd op. Dat vind ik zo fijn, Raoul is zo lief. Ik voel me thuis bij hem. Het liefst wil ik voor altijd in casa del huts wonen, maar ik weet niet of de jongens dat goed vinden, die moeten namelijk video's maken. Met de andere jongens kan ik goed opschieten, ze zijn allemaal zo lief! Behalve Rob. Ik haat hem.

20 minuten later parkeert Raoul de auto en stapt uit. We hebben niet veel gepraat in de auto, ik was zo moe. Hij doet mijn deur open, en ik stap uit. Ik pak mijn tas en Raoul doet de voordeur open. Hij loopt vooruit, en ik doe de deur achter me dicht. Ik trap snel mijn schoenen uit, en hang mijn Airforce jas op de kapstok. Eigenlijk ben ik heel basic met mijn kledingsmaak, maar wat maakt het eigenlijk uit.

Ik loop de woonkamer binnen en zie de jongens op de bank zitten."Heeeeee fien!" zegt Koen en hij staat op. De andere jongens staan ook op, behalve Rob, tuurlijk staat hij niet op. Egoïst denk ik, maar ik hou mijn mond. "Heee jongens, leuk jullie weer te zien." ik krijg van ze allemaal een beetje een losse knuffel, behalve van Matthy. Mat houd me lamg en stevig vast, en fluistert in mijn oor:"Ik heb je gemist fien." Ik tover een glimlach op mijn hoofd en zeg;"Ik jou ook."  Mijn ogen schieten naar Rob, die me geirriteerd aankijkt. Snel kijk ik weg. Shit. Hoezo kijk ik dan ook?

Waarom ik?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu