Waarom ik?

Hoofdstuk 31

Milo en ik hebben nog een klein beetje gepraat, en ik besluit dat het tijd is om te gaan. "Doei Miel, dankje." Zeg ik en loop naar de deur. "Doei Fien, tot morgen." Ik loop de deur zacht uit. Zal Robbie al slapen? Ik loop heel stilletjes mijn kamer in, en sluit de deur. Ik plof op mijn bed. Ik ga onder de dekens liggen, en check mijn telefoon. Het is 23:31. Ik heb best lang met Milo gezeten, langer dan ik had verwacht. Plotseling krijg ik een appje.
Robbie van de graaf: Toch geen film gekeken?
Wat. The. Fuck. Hij is oprecht een stalker, zonder grappen.
Wtf?? Laat me met rust, ga lekker met je vriendin bemoeien ofzo. Stuur ik.
Hij mag oprotten, lekker naar die vriendin van m. Ik wil slapen, maar het lukt weer niet. Ik val gewoon niet in slaap, wat is dit voor onzin? Volgensmij heeft Raoul die slaappillen, maar waar liggen die? Het is half 3, en ik ben nogsteeds niet in slaap gevallen. Ik besluit om beneden te kijken in dat medicijnenkastje. Ik sta langzaam op en voel mijn hoofd bonken. Ik loop mijn deur uit naar beneden. Beneden moet ik stilstaan, en ik leun mezelf tegen de muur aan. Ik wrijf met mijn handen in mijn ogen. Ik heb het ook zo warm, jezus. "Het gaat niet goed hé?" Hoor ik opeens achter me. Ik draai me om en kijk recht in Robbie zijn ogen. Ik negeer hem en loop door naar het kastje. Ik voel dat hij me volgt, maar hij zegt niks. Ik maak het kastje open maar zie helemaal niks, dus ik vis mijn telefoon uit mijn zak. Ik klik links onderin op het zaklampje, en er komt een enorme flits uit. "Moet ik helpen?" "Ga weg." "Wat doe je beneden?" Vraagt hij. "Kan ik beter aan jou vragen." Zeg ik en geïrriteerd draai ik me om. "Ik heb wel door wat je doet met Milo." Ik verslik mezelf in mijn speeksel. "Wat?" "Je weet echt wel wat ik bedoel." Zegt hij boos. "We zijn gewoon vrienden, daar is toch niks mis mee?" Hij perst zijn lippen samen en kijkt naar beneden. Ik draai me weer om en zoek naar de pillen. Het is een rode verpakking, weet ik nog. Ik voel Rob zijn hand op mijn heup en zie zijn andere hand in het kastje gaan. "Zocht je deze?" Wat? Hoe weet hij? Ik gris de verpakking uit zijn handen en duw zijn hand weg van mijn heup. Ik doe het kastje dicht en loop naar de kraan en vul een glas met water. Rob blijft verbaasd op dezelfde plek staan. Ik pak 2 van de pilletjes en leg ze op mijn tong. Met een slok water slik ik ze door. Rob blijft me aanstaren. "Niet zo staren." Zeg ik. Hij fronst zijn wenkbrauwen. "Doe ik niet." Hij blijft een tijdje stil. "Ik heb iets van Koen gehoord." Wat!? Die fucking lul. Hij zou het niet doorvertellen. Dat had hij beloofd! Rob zijn hand leunt op het aanrecht. Nu is mijn hele plan verpest. Ik voel dat ik wit wegtrek. "Gaat het?" "Ja." Hij blijft stilstaan, en ik weet niet wat ik moet doen. "Wat heb je gehoord dan?" "Dat jij me wel leuk vind." Gelukkig, ik hoop dat hij niks heeft gezegd over dat gezeik met Milo. Ik zeg niks, en zie dat Rob me strak aankijkt. "Maar effe serieus nu, stalk je mij ofzo? Waarom weet jij alles?" "Dus het is waar?" Vraagt hij. "Mhm?" "Dat je me leuk vind." "Ik.." "Ja dus." Zegt hij en hij geeft een kleine glimlach. Ik weet niet wat ik moet zeggen. "Maar het is gelukt hoor." "Wat?" "Mij jaloers maken." "Hoe bedoel je?" "Je weet echt wel wat ik bedoel Fien." "Nee, dat weet ik niet." Hij zucht. "Je maakt me toch jaloers met Milo, nou dat is gelukt." Ik slik. "Waarom doe je zo tegen me terwijl je een vriendin heb?" "Ik heb het net uitgemaakt." Zegt hij direct terug. "Alsnog, toen wij hadden gezoend had je toch met haar? Al die dingen die je heb gezegd, terwijl je nog met haar had." "Ik vond haar al een tijd niet meer leuk, maar ik wou het niet uitmaken. Ik was gewoon bang voor haar reactie, dat snap je toch wel? Ik wil met jou, niet met haar." "Het zal." Zeg ik. Ik zet mijn glas op het aanrecht en loop langs Rob, maar ik voel zijn hand langs de mijne. "Wij kunnen geen vrienden zijn Fien, dat weet jij heel goed." Ja, dat weet ik heel goed. Maar ik ben nog niet klaar met jou, op dat feest ga je echt je karma krijgen. Hij laat mijn hand los en ik loop door. Rob blijft staan, en ik loop de trap op, mijn kamer in. Mijn hart klopt in mijn keel. Wtf gebeurde hier? Hij heeft het uitgemaakt met zijn vriendin, dat is goed. Maar hij moet zoch voelen hoe ik me toen ook voelde. Dan pas is het goed. Hoe kon hij zulke dingen tegen me zeggen terwijl hij een vriendin had? Ik lig in bed en ik hoop dat ik nu wel kan slapen, na die pillen.