Hoofdstuk 4

165 1 0
                                    

Al snel val ik in slaap, ik ben zo moe. Ik schrik wakker. Ik hoop dat je er morgen niet ben als ik wakker word Fien. Het galmt door mijn hoofd. Stop, niet aan denken, zeg ik tegen mezelf. Ik kijk op mijn telefoon. 01:37. Pff, ik ben zo moe en dan ben ik nu al wakker. Ik doe mijn ogen dicht. Ik val weer in slaap. Weer schrik ik wakker. Hoe dan!? Ik heb verschrikkelijke hoofdpijn. Ik stal uit bed, en doe de deur van mijn slaapkamer langzaam open. Ik wil niemand wakker maken. Ik loop de trap af en loop de keuken in.

04:18. Ik zoek in de keuken naar paracetamol, maar kan ze niet vinden omdat ik zo duizelig ben. Shit. Uiteindelijk heb ik ze gevonden en ik klik er 2 uit. Snel vul ik het glas met water, maar ik hoor de keukendeur opengaan. Fuck, iemand heeft me dus gehoord. Ik kijk, en zie dat het Rob is. Nee nee nee. Dit wil ik niet. "Wat doe jij hier? Het is half 5." zegt Rob bot. "Paracetamol pakken, ik voel me niet lekker." "Mhm" Hij kijkt me strak aan. Ik slik de paracetamol door en wil de keuken uitlopen, maar opeens gaat de keukendeur dicht. What the fuck!? "Wat is dit?" zeg ik en ik draai mezelf om in de richting van Rob.

Hij komt een stap dichterbij, en ik ben bang dat hij me gaat slaan. Hij ziet er zo boos uit. "Rob, wat is er? Ik ben facking moe en wil slapen." "Waarom eet jij niet?" zegt hij en hij komt weer een stap dichterbij. "Wat bedoel je?" "Je weet het zelf ook wel Fien." Ik heb hier geen zin in. "Ik hoorde je praten met Matthy, voor het eten." "Oh dus nu luister je me af? Stalker" zeg ik en ik rol mijn ogen. "Niks stalker." Hij komt weer dichterbij.

Ik deins achteruit tegen de muur aan. "Waarom eet jij niet Fien?" Zijn ogen staan vurig. Hij staat dichtbij. In een snelle beweging pakt hij mijn polsen en duwt ze strak tegen de muur. "Laat me los." sis ik. "Alleen als je mij verteld waarom je niks eet. Kijk hoe weinig je opschept. Koen vroeg wat er aan de hand was, maar je hoorde het weer niet ofzo. Je zat weer met je gedachten ergens anders, zoals altijd." Er zit een brok in mijn keel, ik kan niet praten. "Ik uh" "Fiene, je zegt nu wat er aan de hand is, of moet ik het aan Raoul vertellen."

NEE. Als Raoul hier achter komt, dan ben ik dood. Plotseling horen we allebei een geluid. Shit. Iemand komt de trap af, en Rob laat me los. Hij hield me stevig vast, mijn hele polsen zijn rood. Sukkel, waar bemoeit hij zich mee? Milo doet de keukendeur open. "Zo, wat is hier aan de hand zeg?" Rob en Milo kijken mij allebei aan. Ik kijk naar Rob, en glip achter Milo langs de keuken uit. Ik voel zijn ogen brandend naar mij kijken. Snel loop ik de trap op, en hoor Rob nog iets onduidelijks zeggen tegen Milo. Snel loop ik mijn kamer in, en doe de deur dicht.

Waarom ik?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu