Messed up

Meetings And Coffee

• DOUNIA •
DINSDAG 28 MEI

9:00 stap ik het grote gebouw weer binnen. Over een halfuur begint mijn eerste vergadering. Alice zei dat, ik ondanks mijn 1e officiële werkdag overal bij hoor te zijn. Ik heb dezelfde outfit aan als gister, maar dit keer heb ik mijn haar opgestoken in een strakke knot.

Als een van de laatste loop ik de vergaderzaal binnen, ik kon het niet vinden het is hier zo groot! Wat gespannen neem ik plaats, de man naast me geeft me een vriendelijk knikje. "Nieuw?". Ik knik wat verlegen. "Benjamin", hij steekt zijn hand uit. "Dounia". "Mooie naam voor een mooie dame". Ik word wat ongemakkelijk en voel mijn bloed naar mijn wangen stijgen. Voordat ik nog wat kan zeggen hoor ik een bekende stem. "Dounia wat doe je hier?". Verbaasd kijk ik op. "Sorry? Ik moest hier aanwezig zijn meneer Williams" Zeg ik formeel. "Van wie?" Vraagt hij bot. "Chill Mitch" zegt de man naast hem.
Ik ken hem niet, alhoewel... Ik heb hem gister gezien in zijn kantoor denk ik? Ook hij steekt zijn hand uit. "Brian". Ik lach vriendelijk naar hem en schud hem de hand. "Dounia". "Dus jij bent de beroemde nieuweling?". Ik haal mijn schouders op. "Eerlijk gezegd weet ik van niks?". Hij knikt en lacht. "Op donderdag doen we altijd nog een drankje samen, je bent welkom". De blik van Mitchell brand in mijn nek, ik zweer het je, het laat nog net geen brandwond achter.

"Lijkt me gezellig, ik zal er zijn!". Ik zie vanuit mijn ooghoek Mitchell geïrriteerd mompelen. "Is iedereen aanwezig vandaag?" Begint Johnny. "Oh voor ik het vergeet ik wil jullie allemaal voorstellen aan een nieuwe aanwinst." Hij wenkt dat ik op mag staan. "Dit is Dounia El Idrissi, help haar waar nodig mannen en toon respect". Nu hij dit zegt heb ik eigenlijk pas het besef dat het alleen maar mannen zijn.

Shit lekker awkward dit..

Onbewust sla ik toch even mijn armen om mijn middel daarna knik ik vriendelijk en ga ik weer zitten.

Een paar uur later zit ik geconcentreerd achter de computer, er zijn deze vergadering wat klussen uitgedeeld. Mijn eerste klus doe ik samen met Benjamin, die ik tijdens de vergadering had ontmoet. Het is een aardige man, we hebben elkaar net even kort voorgesteld aan elkaar. Hij is 27 en werkt al jaren bij dit bedrijf. Hij heeft bruin krullend haar met smaragdgroene ogen volle lippen en dikke wenkies. Ik gok Italiaanse roots.
Ik ga niet liegen, hij ziet er best aantrekkelijk uit, maar zijn spieren zijn niks vergeleken met Mitchells.

Gadverdamme..
Dacht ik dat nou echt?

Verbaasd schud ik de gedachte van me af.

Ik schrik op van het mannelijke gedaante dat opeens naast me staat, ik was even compleet in gedachte en hoorde dan ook niet wat hij zei. "Wow, sorry wat zei je?". "Ik heb latte voor je meegebracht, om je eerste dag te vieren". Glimlacht hij en hij overhandigt me een warme kop latte macchiato. "Wat bubbels waren misschien beter maar dat leek me niet zo gepast hier." Lacht hij, waarbij zijn spierwitte tanden tevoorschijn komen. "Mhm toch bedankt!".

"Dus, even terugkomend op het werk heb je de mail al binnen? Ik zat te denken dat we vandaag een start kunnen maken voor een moodboard? Dan kunnen we donderdag afspreken met meneer en mevrouw Smit zodat we die avond ons niet in hoeven te houden met de drank". Bij de laatste zin geeft hij me een knipoog. Ik lach om zijn opmerking en stem in.

Als ik die avond het pand uitloop met Benjamin hoor ik maar een te al bekende stem. "Ben!".
Als ik dan weer omdraai en wegloopt hoor ik de stem van Mitchell overslaan. Meneer Williams heeft duidelijk weer eens wat te melden. Ik besluit maar door te lopen, ik snap toch niet wat ze aan het zeggen zijn.. ik start mn scooter en rijd met snelheid naar borgerbuurt, Amsterdam. Het scheelt dat het niet zo ver weg is, want ik voel al flinke druppels. Ik ga vandaag oppassen op mijn favoriete neefje en nichtje. Technisch gezien zijn we helemaal geen familie, maar zo voelt het wel.

Ik word al vrolijk begroet door Sofia en Jackson, ze vliegen me beide in de armen. Ik had eigenlijk deze oppasafspraak zelf voorgesteld, zodat de 2 weer eens samen de deur uit kunnen. Ik weet dat ze het beide erg druk hebben door werk en dan ook nog die kids is soms best pittig. Ik spreek niet uit ervaring! Maar, ik kan denk ik wel wat inbeelden haha.

Naomi vertelt nog een keer alles wat ik moet weten, wat eigenlijk vrij onnodig is omdat ik hier al zovaak ben geweest. Ik moet haar nog net niet de deur uitduwen. Samen met Jacks en Sofia zwaaien we 'papa en mama' uit.

Niet veel later zitten we met zijn drieën op de bank, ik heb ze wat limonade ingeschonken met een bakje snoep erbij. Samen kijken we Nickelodeon tot dat het bedtijd is.

Als ik ze lekker heb ingestopt en een verhaaltje heb voorgelezen neem ik weer plaats op de bank waar ik een kijkje neem op mijn telefoon.

Benjamin werk:
He de Smits belde me net nog op ze willen morgen graag al afspreken om ons het huis te laten zien.

U:
Oh wow dat is snel!

Benjamin werk:
Ja klopt, maaar wat ik wou vragen is dat ik je morgen oppik en doorrijd naar de Smits?

U:
Is goed, rond hoelaat?

Samen wisselen we details uit en ik geef hem mijn adres, wel zo handig haha. Ik vind het eigenlijk best spannend, zo snel al. Mijn eerste klus. Mijn droom sinds ik 4 was. Binnenhuisarchitect.

Trots zet ik de tv aan, natuurlijk wel op een zacht volume ik wil niet dat ze wakker worden.