Dounia heeft een zware periode achter de rug, het verlies van haar moeder heeft haar een zware klap meegegeven. Als ze dan na 4 jaar studeren in haar thuisland Spanje weer terugkomt in Nederland en een bezoekje brengt aan de familie Williams zet dat...
De volgende dag word ik om 10 uur wakker. Ik heb uiteindelijk echt heerlijk geslapen en ben dus compleet uitgerust. De slaap heeft me goed gedaan, want als ik in de spiegel kijk zie ik dat mijn wallen van deze week compleet weg zijn. Ik rek me uitgebreid uit en trek wat kleding van de uitpuilende stoel af. Ik doe hetzelfde aan als gister en kam mijn haar door.
Rond een uur of half 1 loop ik samen met Naomi door de drukke winkelstraten van Amsterdam. Samen stappen we de Zara binnen en speuren we de hele winkel af opzoek naar een mooie jurk.
Na 3 uur door talloze winkels te hebben gestruind heb ik eindelijk mijn jurk gevonden. Een groene satijnen jurk met blote rug. De voorkant van de jurk is best riskant, maar Naomi heeft me aangemoedigd om deze echt te nemen. Zijzelf heeft precies dezelfde maar dan een gele variant.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Samen rekenen we af, waarna we een gezellig terrasje uitzoeken waar we beide proosten met een wijntje. Omdat we beide best trek hebben van al dat lopen bestellen we ook nog een portie nachos waaronder we gezellig bijkletsen. Samen bekijken we de mensen ons heen die druk heen en weer lopen. Een leuke jongen, schattig kindje, druk hondje. Noem het maar op. Alle gedachten uit mijn hoofd verdwijnen zonder dat ik er erg in heb en ontspannen neem ik een sip van mijn wijntje. Uitgezonderd, even van de wereld, heb ik niet door dat een man druk in gesprek is met Naomi. Beide kijken ze mij aan.
"-Moet je dat gewoon vragen" is het enige wat ik opvang van het gesprek. Verbaasd trek ik mijn wenkbrauw op. "Is er wat?". "Hij zegt dat je goed opgedroogd bent" zegt Naomi knipogend. Met de seconde word ik nieuwschieriger. "Sorry, wie is dit?".
Even ander onderwerp, heb ik al verteld dat Naom bij me op de basisschool zat?
"Rens" zegt hij lachend. "Ken je me niet meer?". Hij haalt zijn hand door zijn bruine warrige haar en door zijn lach verschijnt er in zijn rechterwang een schattig kuiltje. Zijn groene ogen fonkelen in de felschijnende zon.
"Wacht? Rens Hofstede? Jij bent verandert, shit". Dat laatste stukje mompel ik vooral in mezelf. Hij knikt, "Klopt". "Hij wil je nummer schat" zegt Naomi lachend. Zijn houding verandert wat zie ik, zo spant zijn kaak wat aan en krijgt hij lichte blosjes op zijn wangen. Weer haalt hij zijn hand door zijn haar. "Is dat zo?" Vraag ik plagend. "Tja nou.. dat zou mn dag wel wat leuker maken". Ik mompel bedenkend en zet mijn meest nadenkende blik op. "Goed dan". Meteen verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht en haalt hij zijn telefoon uit zijn zak.
Als de nummers zijn uitgewisseld en Rens weg is word ik meteen bestormd door Naomi. "Zo dame, jij weet ook altijd de aandacht te trekken van de mannen". Dit zegt ze met een grote grijns die haar hoofd versiert. "Nou dat valt mee hoor". "Maar, grote vraag". Ik lach door haar ondeugende blik. "Gaan we hem contacten?". "Je weet dat ik niemand kan afwijzen, maar meer dan 1 date word het niet". Ze trekt haar wenkbrauw op. "Ah maar hoezo dan niet mevrouw Idrissi? Ik bedoel als ik niet getrouwd was had ik het wel geweten hoor! Zag je die kaaklijn!". "Hij is veel te lief Naom, ik heb echt wat meer uitdaging nodig dan dat". Ze knikt. "Fair point, wel jammer".
Tegelijk nemen we een sip van onze wijn, waardoor ik een lach niet kan onderdrukken. "He trouwens, die avond weg laatst was echt zo relaxed! We-". Ik steek snel mijn hand op. "Bespaar me de details alsjeblieft". Ze moet hard lachen, waardoor een oudere vrouw ons apart aankijkt. Fun maken wijffie.
"We hebben niks uitgespookt, altijd ranzig denken, gedver!". Ook ik moet nu lachen. "Maargoed, wat ik wou vragen aan je is of je nog een keer zou kunnen oppassen?". Ik knik uitbundig. "Ja natuurlijk! Ze zijn echt schatjes". "As they should. Geleerd van de beste". "Ja van mij duhh" rollend met mijn ogen lach ik om mijn opmerking. "Laat me nou is uitpraten joh! Goed, zou je eens twee dagen kunnen?". Ik lach maar hou mijn opmerkingen voor mezelf. "Natuurlijk! Wanneer?". Ik pak meteen mijn telefoon erbij en open mijn agenda. "Morgen?" Zegt ze twijfelend. "Sorry, we zijn wat laat Alice zou eerst oppassen, maar die moet weg voor werk". "Geen probleem, dat lukt". Ze geeft me meteen een knuffel. "Dankje, dankje, dankje!!!". "Ik zal wel moeten vragen of Benjamin langskomt dan, anders kan ik niet werken, is dat oke?". Ze knikt. "Dat is prima".
Onderweg naar huis bel ik meteen even Johnny om te vragen of ik morgen vanaf huis kan werken. Hij neemt niet op, dus kort daarna probeer ik Alice. Die keurt mijn plan meteen goed en bied aan Naomi haar excuses aan voor haar last minute afmelding.
Vandaag is na een lange tijd papa weer aanwezig voor het eten, daarom schuift ook mijn broer Kevin straks aan. Om kwart voor 5 arriveer ik thuis en begin ik met het koken van een pasta pesto. Ondertussen zet ik een goede beat aan en dek ik de tafel met onder andere een tafelkleed, servies, bestek en voor de sfeer wat lange kaarsen.
Pap komt een halfuurtje later aan en kort daarna arriveert ook Kevin. Samen hebben we een gezellige avond waar we veel bijkletsen. Als toetje zet ik een simpele chocolademousse op tafel in kleine ronde glaasjes.
Als Kevin weg is pak ik een kleine weekendtas in met toiletspullen en wat kleding.
Die avond stap ik rond 12 uur moe maar voldaan in bed en vrijwel meteen val ik in slaap.
