• MITCHELL •
Vrijdag 7 juniRond 5 uur lig ik samen met Dounia in onze hotelkamer, op het enorme bed. Ik slechts nog in een trainingsbroek. Last van dat uurtje tijdsverschil heb ik eigenlijk niet, ik heb dit natuurlijk al vaker gevlogen.
"Wat is de planning voor vandaag?" Vraagt ze gapend.. "We slapen vandaag goed uit en verkennen het stadje een beetje, morgen moet ik al vroeg aanwezig zijn, maar kijk maar of je dan al meegaat" zeg ik schor.
"Ik kleed me even om, goed?" Vraagt ze lief. Ik knik, ze loopt met haar koffer en al naar de badkamer, waardoor ze bijna struikelt door de zware bagage. Ik moet lachen door haar onhandige actie.
Ik schrik wakker van het geschreeuw van Dounia en besef dan dat ik even mijn ogen heb gesloten.
"Is het goed als ik in mijn lingerie slaap? Het is bloedheet!". Ik knik maar besef dan dat ze dat natuurlijk niet kan zien. "Prima" schreeuw ik.
Man dit wordt weer een opgave...
Zonder schaamte loopt ze, slechts in haar zwarte lingerie, naar ons bed. Niet eens even de moeite doen om een handdoekje om je middel heen te slaan?
Ik slik even, het is ook niet de meest subtiele, als ik dat zo mag zeggen...Shit dat kant...
Ik trek rap mijn been terug, zodat ze maar snel onder die lakens kan liggen. Nog langer inhouden en ik explodeer.
Tot mijn grote ergenis loopt ze eerst nog 5 keer door de kamer
"Dounia ga liggen". Ze trekt haar wenkbrauw op. "Omdat?" "Do, nu, alsjeblieft" zeg ik hees.
Mijn broek staat op knappen.
Ze begrijpt de hint en stapt onder de dekens. "Zooo ongeduldig" ze tikt plagend op mijn neus. Mijn kaak verstrakt bij de lichte aanraking. Ik knip het nachtlampje uit. "Welterusten". "Welterusten" zegt ze gapend, al snel sluiten haar ogen.
-
Rond een uurtje of 1 's middags word ik wakker door het geluid van een stromende douche. Ik app Matt om te vragen of hij al wakker is.
M: Ja zin om zo de stad in te gaan met de dames?
U: Jo uurtje of 2 in de lounge?
M: Prima!
Als we beiden hebben gedoucht en ons hebben klaar gemaakt lopen we naar de lounge.
Ik heb een donkerblauwe polo aan met chino short, Dounia heeft hetzelfde aan als in het vliegtuig.
Haar ogen glinsteren, "We matchen!".
Ik lach en samen lopen we naar de lounge, waar ik Matt al zie staan.
-
We zijn ondertussen al een paar uurtjes verder en na oneindig veel winkels zitten we eindelijk op het terras, waar we genieten van een drankje. Het is heerlijk warm hier.
*(Dat is pas een lekkere dame!!)
"Alan hadhih sayidat sakhinatun!!" Hoor ik de jongens naast me praten. Ik draai me boos om.
"Askut!"
*(Hou je kop!")
Beide jongens blijven lachen en beginnen steeds viezer te praten, ik wil net op staan om ze een klap te verkopen als ik een zachte hand op mijn arm voel. "Wat is er?" Vraagt ze zoet. Als ik in haar ogen kijk voel ik dat mijn kaak weer ontspant.
Ik kijk nog een keer naar haar hand, ze heeft haar nagels laten doen. Het staat prachtig, de witte lijn bij het topje van haar nagels laat haar kleur goed uitkomen.
"Wat is er Mitch?" Vraagt ze nerveus, bijtend op haar lip.
God ik zou haar graag willen zoenen...
Mijn hoofd zegt me dat dat technisch gezien ook kan, omdat we in een 'relatie' zitten en voordat het andere stemmetje daar weer op in wilt gaan zitten mijn lippen al op de haare.
Ze schrikt, maar lijkt zich snel te herstellen en gaat mee in de zoen. Als ik mijn tong voorzichtig tegen haar lip aantik, als vraag om toestemming. Ze stemt gretig in.
Jezus Mitchell!
We zitten hier op een terras!
Het stemmetje weerhoudt me niet.
Ik voel 2 handen tegen mijn borst die zich langzaam van me wegduwen.
"Hoe graag ik dit ook wil, we weten beide dat dit uit de hand loopt" fluistert ze in mijn oor.
Ik zucht en knik begrijpend. Ze heeft gelijk. 4 uitpuilende ogen kijken ons verbaasd aan.
"Holy fuck!!" Roept Naomi. "Ik dacht heel even dat dit hele gebeuren nep was door die weddenschap, maar nu weet ik wel beter!" Lacht Matt.
Naom en Matt praten vrolijk door terwijl ik licht geïrriteerd begin te raken door het gepraat, ik zie Dounia friemelen aan haar ring. Ik pak haar hand vast. "Do? Alles goed?". Ze knikt en zet een glimlach op.
Vanuit mijn ooghoek zie ik mn ouders aan komen lopen, ze zwaaien vrolijk.
Ik steek mijn hand op en zwaai terug.-
"Mitch? Zullen we naar het strand?" Vraagt Dounia aan me, aan haar blik zie ik dat ze zonder de rest wil. Ik knik en pak haar hand. "Wij gaan even lopen" deel ik mee. Iedereen knikt of mompelt wat ongeïnteresseerd, samen lopen we naar het strand. Het is niet zo ver vanaf hier.
Het is ondertussen 8 uur en de zon gaat zo onder, perfecte timing dus.
Als we op het strand staan en ik de onzekere blik in haar ogen zie streel ik haar wang en leg ik een plukje haar, dat voor haar oog hangt, achter haar oor. Ik lach. Ze vraagt wat er zo grappig is.
"Het ene moment ben je de meest sterke, arrogante vrouw die ik ken en het andere moment ben je zó gevoelig". Ze glimlacht.
"Wie is de echte Dounia? Ik gok namelijk, maar dat is een aanname, dat het eerste gewoon een masker is. Een gruwelijk aantrekkelijk masker, dat wel, maar ik vind het aan de andere kant mooi dat je zo gevoelig bent en zonde dat je dat verbergt". Ik zie dat ze slikt.
Ik pak haar bij haar heup vast met mijn ene hand en met de andere hand haar hoofd. "Je hoeft niks te zeggen Do.. Ik wil alleen weten of het goed gaat? Gaat het wel goed?"
Een traan rolt over haar wang, ze veegt hem ruw weg en zet weer een geforceerde glimlach op.
"Kom op Do..."
Ze haalt haar schouders op. "Ik heb het gevoel dat ik overal de verkeerde keuzes maak, dat ik mama zo teleurgesteld heb en dat ik meer had kunnen doen, als ik nou niet naar die klote voetbal had gewild! Dan misschien-".
Ik trek haar tegen tegen mijn borst aan en til haar kin wat op met mijn vingertop zodat ze me aankijkt.
"Nora was zó trots op je geweest als ze je nu zag. Jij, bent geen teleurstelling, verre van dat. Je kan nooit verkeerde keuzes maken Dounia".
Er rolt weer een traan over haar wang, dit keer doet ze geen moeite om hem weg te vegen. Er komt er nog een, en nog een, en nog een, totdat ze een kleine waterval vormen.
Ik duw haar dichter tegen me aan en speel met haar haar.
"Ik ben trots op je Do"
![](https://img.wattpad.com/cover/369294501-288-k106623.jpg)
JE LEEST
Messed up
RomanceDounia heeft een zware periode achter de rug, het verlies van haar moeder heeft haar een zware klap meegegeven. Als ze dan na 4 jaar studeren in haar thuisland Spanje weer terugkomt in Nederland en een bezoekje brengt aan de familie Williams zet dat...