Messed up

Meetings And Meetings

• DOUNIA •
MAANDAG 3 JUNI

Als Benjamin een uur na afgesproken tijd eindelijk is aangekomen verontschuldigd hij zich meteen. "Sorry ehh" hij krabt wat ongemakkelijk aan zijn nek, "Ik heb me gister aardig volgezopen". Ik lach, "Zoiets had ik wel door ja". "Oh shit, was ik zo erg?" Hij lacht beschaamd. "Mwah" ik schud mijn hoofd.
"Goed, zullen we de presentatie doornemen?". Ik knik.

Als we na 3 uur klaar zijn besluiten we samen dat we genoeg hebben gedaan en dat we helemaal ready zijn voor de presentatie morgen.
Om kwart over 2 ruim ik de vaatwasser uit en zorg ik dat het huis weer net is. Daarna is het al snel tijd om de tweeling op te halen. Ik besef dat ik hier met de scooter ben gekomen, daar passen geen 2 kinderen achterop. Nu we het er toch over hebben kan ik het maar beter even uitleggen. Ik heb nog geen eigen auto. Dat leek me niet echt nodig, daarbij wou ik graag nog wat meer op mijn bankrekening hebben als ik een auto zou kopen. Maar ik kom er steeds vaker achter dat een klein autootje best uit zo komen.

Ik besluit lopend te gaan, er zit ook niks anders op. Gelukkig ben ik op tijd vertrokken. Ik moet er niet aan denken dat ze zo lang op me zouden moeten wachten. Dat is toch zielig?

Al lopend door de straten hoor ik de schoolbel. Mijn navigatie geeft aan dat ik al bijna ben gearriveerd, wat echt een hele opluchting is.

Er komen niet alleen oneindig veel kinderen uit het schoolgebouw, er loopt ook een man van, mwah ik denk mijn leeftijd? Uit de deur. Hand in hand met Sofia. Ze huppelt vrolijk met hem mee. Samen lopen ze mijn richting uit. Hij steekt zijn hand uit. "Mick Palmer, ik geef Sofia en Jackson les". "Dounia". "Zoiets hoorde ik al ja" lacht hij.
Ik knik verbaasd, "Mag ik dan weten waar Jackson is?". "Ja, daar wou ik het even over hebben. Loop je even mee?". Weer knik ik, ik volg hem het schoolgebouw in terwijl ik Sofia optil. "Ik hebt jou gemist" giechelt ze. Ik wrijf door haar blonde haartjes. "Awh ik jou ook hoor".

"Goed, waar ik het met je over wil hebben is dat Jackson echt compleet door het lint is gegaan op een van zijn klasgenootjes". Ik trek mijn wenkbrauw op. "Nou dat zal vast niet voor niks zijn denk ik? Geef me 1 minuutje dan praat ik even met hem". Hij knikt goedkeurend.

Ik sluit de deur achter me en ga naast Jackson zitten. "Jacks? Wil je me vertellen wat er is gebeurd?". "Hij d deed Soofja pesten!" Stamelt hij boos. Ik ga met mijn hand kalmerend door zijn haar. "Is dat waarom je hem sloeg?". Hij knikt uitbundig. "Mhm oke.. Kan je vertellen wat hij deed en wat jij deed?". Hij knikt weer. "Hij deed aan haar haar trekken en s spullen afpakken!" Zegt hij boos. Ik knik als teken dat hij verder moet praten. "En toen, toen deed ik hem slaan". Ik knik weer nadenkend. "ik hoorde van meester Mick dat je hem ook op de grond had geduwd, klopt dat?". Hij kijkt schuldig naar de grond. "Ja mischien ook dat". Ik lach door zijn onschuldige stemmetje. "Oke, zal ik even een gesprekje voeren met meester Mick?" . Hij stemt toe, dus sta ik op en open ik de deur waar hij en Sofia wat aan het tekenen zijn. Nouja, hij tekent en Sofia geeft orders. Schattig..
"Jacks, ga jij ook even wat tekenen? Ik kom zo terug, beloofd!" Zeg ik tegen hem. Hij pakt meteen een stift en krast wat over een a4'tje.

Samen met Mick loop ik naar het lokaal. "Snap je wat ik bedoel?" Vraagt hij me, een tikkeltje arrogant wat me enorm irriteert. "Nee, ik snap dat zijn gedrag niet oke is, maar volgens mij heb jij maar 1 kant van het verhaal". Hij haalt zijn wenkbrauw op. "Oh die weet jij zeker wel?". "Ik- Sorry? Ja, toevallig wel. Hij kwam op voor zijn zusje. Ik snap dat je graag naar huis wil, maar let op met wat je zegt". Hij schraapt zijn keel. "Klopt.. Sorry". "Ik zal het er met hem over hebben, ja?".
Hij knikt en zegt dat hij het zo wel goed vind, maar dat hij wel op zijn gedrag moet letten.

Voordat we de deur uitlopen hoor ik Mick nog wat zeggen. "Je bent pittig. Leuk". Ik kijk hem nog even aan, maar loop dan toch weg. Wat moet ik daar nou weer mee?

Als om 6 uur Matt en Naomi thuis zijn en we een wijntje hebben gepakt leg ik ze de situatie uit. Ze vonden dat ik het goed had opgepakt en bedanken me enorm voor het oppassen. "Voordat we het vergeten.." zegt Matt geheimzinnig. "Hebben we nog een cadeautje" vult Naomi hem aan. Samen schuiven ze een houten doosje naar me toe. Nieuwschierig open ik hem, vanuit mijn ooghoek zie ik de ogen van het koppel schitteren. De tweeling klapt en joelt vrolijk. Weten hun wat hier achter zit? Eenmaal open zie ik enkel een fles wijn in de box liggen. Ik kijk verbaasd naar Matt. Als ik nog een kijkje neem zie ik 5 letters op het label staan.

Aunty

Ik gil het meteen uit van blijdschap. "Niet! O my god ik ben zo blij voor jullie! Gefeliciteerd!".

We zijn dan geen familie van bloed, maar ook ik zou ze beschouwen als tante en oom van mijn kind, moet ik wel eerst een fatsoenlijke man vinden maar dat is een zorg voor later.

Ik vlieg meteen op ze af en omhels ze beide stevig. Naomi's ogen vullen zich langzaam maar zeker met tranen. Van geluk, natuurlijk. We kletsen die avond vrolijk bij en om half 11 ga ik weer richting huis.

Ik begroet mijn vader die op de bank tv zit te kijken en stap dan naar boven. Morgen is een belangrijke dag en die kan ik écht niet verknallen.