Dark Greenish Skies (Pentalogy Series #1)

16

"You know that's what you entered in the first place, don't you? Now you have saved your family's business but you still haven't stopped the deal between you and Luigim."

Nakatingin lang ako sa harapan habang pinapakinggan ang pangaral ni Pierre sa 'kin. Pinupunasan ko ang luha na patuloy pa rin na tumutulo.

"Pangalawa beses na nangyari 'to sa 'yo, Lynette. Hanggang kailan mo ba kikimkimin ang katangahan na 'yan?" humarap siya sa 'kin tsaka matalim akong tinigna. "This time, kailangan ko na maging prangka para naman magising ka sa katotoohanan!"

Napapikit ako dahil sa mahinang pag sigaw niya. Lumagok ako ng beer, hinihiling na sana katulad nalang ng mainit na alak na dumaloy sa lalamunan ko. Na kapag nalunok ko na, mawawala na yung hapdi.

"Mahal ko na siya, eh..." Umiiyak na sabi ko.

"Argh!" napasabunot nalang si Pierre sa sarili niya. "I told you! I told you!"

Napatakip ako ng mukha ko. "Matatanggap ko pa sana na... ibang babae... pero hindi... Ate ko pa!"

Paulit-ulit na mura ang pinapakawala ko. Parang plaka 'yon na umuulit sa utak ko ang mga nangyari kanina. Hindi siya ganon ka lapit sa ibang babae! Hindi siya ganon maki pag-usap sa ibang babae. Napapagod na rin ako... Pero hindi ko kayang itigil 'tong kabaliwan ko na 'to!

"Are you still with, Lui?" galit na tanong ni Pierre.

"Oo, andon yung mga gamit ko sa conso niya." humihikbi pa rin ako.

Anong oras na rin pero andito pa rin kami sa tapat ng convient store. Madaling araw na rin kaya alam 'kong wala na ang mga bisita sa venue kaya paniguradong nakauwi na silang lahat. Nakikita na rin namin na pasibol na ang araw.

"Pwede ka naman muna sa place ko mag pahinga. Are sure na uuwi ka sa condo ni Luigim?" Pierre asked.

Marahan akong tumungo habang pinunasan ang luha ko. "Oo, Pierre. Kukunin ko lang ang gami ko... Tsaka ako mag papaalam sa kaniya."

"Tapos?" tanong niya ulit.

"Sasabihin ko na sa kaniya na mahal ko na siya... Matagal na." kumirot nanaman ang dibdib.

Nag tuloy-tuloy naman ang luhang tumulo sa luha ko tsaka ako napapikit ng mariin para pigilan 'yon. Natatakot na 'ko na baka magalit si Pierre dahil sa nakikita niya na nag kakaganito ako ngayon.

"Pagkatapos ng gagawin mo, ano?" tanong niya ulit.

"Uusad na 'ko... Kakalimutan ko na siya."

Hindi pa rin ako makatingin sa kaniya dahil paniguradong nakakatakot na ang reaksyon niya ngayon. Pakiramdam ko talaga ngayon may kakaiba... Kahit kailan hindi ako nag kakamali sa hinala ko.

"Ihahatid na kita don, okay?" sabi niya tsaka hinawakan ang pulsuhan ko. "Wait... are you okay?" nag alalang sabi niya bigla.

Dahil sa reaksyon niya bigla akong naging seryoso. Anong mayroon? Hinawakan lang naman niya ang pulsuhan ko.

"Bakit ang bilis ng tibok ng heartbeat mo?" she asked.

"Kinakabahan lang ako, Pierre..." napaayos na rin ako ng upo.

Tinignan pa niya ako ng may pag-alala dahil sa naramdaman niya sa pulsuhan ko pero sinabi ko nalang sa kaniya na gusto ko na rin mag pahinga.

"Text me, okay? Tawagan mo lang ako kapag may hindi nangyari maganda. I swear to god, Lynette!" inis na sabi niya sa 'kin.

"Oo, panigurado wala naman don sa itaas si Luigim," kumalmang sagot ko.

Nakarating na kami sa parking lot kaya lumabas na ako ng sasakyan. Nakakaramdam na rin ako ng antok kaya gusto ko nalang mag pahinga. Hindi ko nga alam kung bakit bigla nalang akong naging emosyonal kanina.