Dark Greenish Skies (Pentalogy Series #1)

EPILOGUE

"Welcome back dude!"

I immediately heard Aries' voice. I just got out of immigration. Maris ran as soon as she saw me. Binaba ko muna ang mga hawak ko ng mga bagahe ko para salubungin sila ng yakap.

"I missed you both," ngumiti naman ako pagkatapos nila kumalas.

"Wala si Xavier. Masyadong busy sa negosyo nila. Ang pagkakarinig ko siya ang inuutusan ngayon nila tita." Aries said while pulling my launges.

Sobrang chismoso talaga nito. Pagkalabas namin ng airport may nag hihintay na ng van. Nirentahan daw ni Maris 'to. I told them that we would meet at home but no, they insisted on picking me up at the airport. Para naman daw ma-feel ko ang pag-uwi ko.

Sa Switzerland ko na pinag patuloy ang pag tratrabaho. Nag apply ako sa maliit na flying school don bilang instructor. But... something missing. Kahit andon ako, andito ang diwa ko.

After seven years na pag hahanap ko sa kaniya. Kahit anino, wala. Sobrang ilan niya sa 'kin.

"Work? Kakauwi mo pa lang mag tratrabaho ka na kaagad. Just rest, Riley!" My mom scolded me.

I just  let her know  that I want to work. Pero 'yon kaagad ang sinabi niya sa akin. Isang linggo na ako dito sa Pilipinas. Lahat na yata ginawa ko para lang malibang.

"Fine!" Wala na siyang nagawa.

Napangiti kaagad ako sa sarili. Sa loob ng isang linggo madami na akong nasagap kay Aries tungkol sa kaniya. Lynette.

Just highlight information about her. Ang pagkabalita nga sa company pa namin siya nag tratrabaho. Still, nag babakasakali ako na baka doon. Makita ko na siya.

Dalawang taon ko sinubukan na hanapin siya pero ni isang hibla ng buhok wala akong nakita.

"What are you doing here?" Pierre grinned. Napatayo kaagad ako ng makita niya ako sa parking lot.

"Please... I need to talk to her. Isang beses lang Pierre, hindi mo na ako makikita dito." I begged.

Ilan buwan na akong pabalik-balik dito pero hindi ko sila naabutan. Sigaw at galit nalang ni Pierre ang naririnig ko dahil nasaktan ko ang kaibigan niya.

God, hinding-hindi ko magagawa sa kaniya 'yon.

"How many times do I have to tell you to stop waiting for her? Because no matter what you do, I won't let you get close to my friend anymore."

Palagi ayan ang sinasabi sa akin ni Pierre. Nakukuha ko naman ang punto niya kung saan siya nang gagaling pero... sana man lang. Hayaan niya ipaliwanag ang sarili ko sa kanila.

I can't... hindi ko kayang mawala siya sa akin. Noon, palagi sumasagi sa akin na hindi rin mag tatagal ang nararamdaman ko pera sa kaniya pero ngayon... siya at siya lang ang nakikita ko sa hinaharap na kasama ko.

Buwan. Buwan ang lumipas sa pag hahantay ko kung saan ko siya huling nakita sa parking lot. Nag babakasali akong doon mag kita na ulit kami. Hahayaan naman niya akong mag paliwanag 'di ba?

Habang mag kasama kami noon, walang oras at panahon na hindi niya ipinaramdam sa akin kung gaano ako kahalaga. That's why I still hold the grudge. Nag babakasali ako na baka... baka bumalik ulit siya sa buhay ko.

Because I love her... so much.

"What did you do Riley?!"

Bumukas ang pinto at pumasok si Mommy. Saktong naabutan niya ako na nag aayos ng maleta ko habang nakangiti.

"Why?" Patay malisyang tanong ko sa kaniya.

"Really? Pina-uwi mo ang Captain ng eroplanong pabalik ng New Jerey para ikaw ang maging Piloto pabalik ng Maynila? Are you insane?!"