Dark Greenish Skies (Pentalogy Series #1)

21

"Tara na, Lynette."

Kanina pa pala ako naka tulala sa loob ng van. Mabuti nalang at kinalabit ako ni Kris. Ako nalang pala ang hinihintay dahil ang lahay ay nasa labas na ng van!

"Okay ka lang ba. Bakit parang pinag papawisan ka? May sakit ka ba." Ang daldal talaga nitong si Hazel.

Tangi tungo lang ang sinagot ko sa kaniya. Kanina pa talaga ako hindi mapakali dahil ang lapit lapit nalang sa akin ni Luigim. Hindi ako sanay!

Ilan taon rin ang huli namin pagkikita at masasabi ko hindi maganda ang huli namin pagkikita. Masyado masakit para sa akin 'yon.

"Ano o-orderin mo, Lynette?" tanong sa akin ni Kris.

Panay ang tingin ko sa menu kahit wala naman masarap don. Pang bata naman kasi 'tong napili nilang restuarant. Mukhang si Claudia lang ang matutuwa sa ganitong lugar.

"Ceasar salad nalang," pagod na sagot ko.

Naramdaman ko naman ang pagbaling sa akin ni Luigim. Panay ang tingin niya sa akin. Bakit ba kasi sinabi nito ni Hazel na may sakit ako kahit wala naman.

"Ano order mo, Capt?" si Kris.

"Pancake," Luigim simply answered.

Napa-order tuloy ako ng tubig dahil sa nangyayari. Andito na siya. After seven years. Andito na ang ama ng anak ko. Ilan taon din 'yon ni hindi ko nha alam na mag kikita nalang kami bigla bigla.

Pagkatapos noong nangyari sa 'min noon wala na rin akong naging balita sa kaniya. Pinutol ko na ang connectiom ko sa kaniya kahit nga sa instagram hindi lo alam kung mutual pa rin kami. Hindi ko alam, hindi na rin naman ako masyadong active masyado sa social media ko dahil nga busy ako masyado sa pag aalaga ng anak ko.

Anak namin.

"Grabe pagod. Masaya ba ang naging trip niyo?" biglang tanong nanaman niya.

"Ayos naman, Capt! Sobrang cute ng mga indio ang gwagwapo nila," pagdadaldal naman ni Hazel.

"How about you?"

Kamusta na kaya si Claudia? Magaling na ba siya. Andon naman si Ke paniguradong hindi niya pabayaan 'yung anak ko. Tsaka hindi rin naman pala busy si Yael kaya dinadaanan niya rin si Claudia.

"Lynette," napa talon pa ako sa kinakaupuan ko ng bigla akong sikuhin ni Kris.

"Tinatanong ni Capt kung kamusta daw yung naging trip mo. Bakit ba tulala ka dyan?" inis na sabi sa akin ni Kris.

"O-okay naman po!" Ayon lang ang sinabi ko.

Gusto mo tipirin ang sarili ko sa pag sasalita dahil baka kung ano nalang ang masabi ko ng mga inpormasyon tungkol sa pagkatao ko ngayon. Paniguradong marami rin siyang tanong.

Alam nila Kris at Hazel na may anak na 'ko. Ninang pa nga sila, eh. Pero kahit isang beses hindi sila nah atubilin na itanong kung sino ang tatay ng anak ko. Biglang respeto nalang sa alin biglang isang kaibigan.

"Ayan na yung orange juice. Capt!" nakangiting sabi ni Hazel. Tumayo na rin siya para ayusin yung tray sa lamesa.

"Salad mo 'te," sabay abot niya sa akin ng salad. "Bigla ka naman yata naging healthy living. Anong nakain mo?"

"Kumain ka na nga lang dyan, Hazel. Lahat nalang pinapakaelaman mo. College ka pa ganyan!" sabi ni Kris.

"Oh, really? You were blockmates in college?" Ayan naging active tuloy ang pagiging chismoso ni Luigim.

"Yes, Capt. Alam mo ba 'yan si Lynette noon sobrang dami palagi nag kakagusto dyan noon. Naalala ko pa yung hinabol habol siya nung isang lalaki sa cafèteria dahil ini-snob niya. 'Di ba sobrang pretty kasi!" Nakangiting sabi ni Hazel.