19. "Revani Tatlısı."

18.7K 854 133
                                    

OY VERELİM LÜTFEN❤️

En uzun bölümlerden birisi. İyi okumalar😘

_______________________________________

_______________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

_______________________________________

Konağa dönüş yolundaydık. Yemeğimizi yemiş, hazırlanmış ve dönmek için yola çıkmıştık.

Uyandığımızda hava gayet güzeldi ama şimdi arabanın camından tutulmuş simsiyah bulutları bakıyordum. Yağmur yağacaktı belli.

Yağmur sevmezdim. Tutkun havayı da sevmezdim. Böyle havalarda pek keyfim olmazdı. Sadece odama kapanmak ve hava açılana kadar çıkmak istemezdim.

Dün gelirken giyindiğimiz kıyafetler üzerimizdeydi. Odama gitmek ve çizmelerdem kurtulmak istiyordum.

"Keyfin yok gibi." diyen Miran'a döndüm.

"Hava çok tutkun." kafamı cama yasladım.

"Sen sevmezsin böyle havaları."

Göz ucuyla ona baktım. Ben ona hiç sevmediğimi söylememiştim. Benimle alakalı her şeyde çok dikkatliydi. Küçük tebessümle ona bakarken kısa bir an bana baktı.

"Yoksa konağa dönüyoruz diye mi keyifsizsin."

"Bilmem. Belki de."

"Bana kalırsa gitmezdik ama sen gidelim değince tamam dedim."

"Konağı değil odamı özledim. Bu elbiseden de kurtulmak istiyorum artık. İçim sıkıldı."

"Çok az kaldı, vardık neredeyse."

Yolun döngesinden dönünce kasabanın girişini gördüm. Niyahet varmıştık.

🙂

Korumalar arabanı görünce büyük demir kapını açtılar. Arabayla avluya girince kapılar kapandı. Kemerlerimizi açana kadar korumalar kapımızı açtı. Çantamı alıp indikten sonra yüzüme bile bakmayan korumaya "Teşekkür ederim." dedim. Alışık değildim. Miran bile kapımı açıp kapatınca garip hissediyordum.

Kafasını biraz daha eğerek "Buyrun Hanımağam." dedi.

Konağa doğru yürürken bir adım arkamdan Miran geliyordu. Konağın kapısını açıp içeri girdim. Ben odama doğru giderken Miran "Ben ofis odasındayım. Bir şey lazım olursa gelirsin." dedi. Kafamı olumlu anlamda sallayarak tebessüm ettim. O gidince ben de odama gittim.

Çizmelerimi ve elbisemi çıkardıktan sonra günlük kıyafet giyindim. Odamdan rahatı yoktu.

Yapacak işim yoktu. O yüzden mutfağa gitmek için odamdan çıkarak merdivenlere yöneldim. Mutfak kapısından girerek yardımcılara "Merhaba." dedim içli sesle.

Kara Gül Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin