Kara Gül

41. "Konakta Nikah."

OY VERELİM LÜTFEN❤️
_______________________________________

(Onlar değil ama vibe veriyorrr)
_______________________________________

Merwan ve Nilüfer'in özel bölümüdür.
___________________________

Nilüfer'in dilinden.

İnsan ailesinden utanır mıydı?

Baba dediği adamdan, dağ gibi durmaları gereken abilerinden utanır mıydı?

Ben utanıyordum.

Annem öldükten sonra hayat bitti. Zaman durdu ve ev soğuk duvarlara dönüştü. Annemin yokluğu bir tek benim canımı yaktı. Ne babam ne abilerim annemin yokluğunu ya da varlığını umursamadılar.

Benim annem gül goncası gibiydi. Açık mavi gözleri ve dalgalı siyah saçlarıyla bir bakan bir de dönüp bakmak isterdi. Dedemin zoruyla babamla evlenmişti. Sevdiği varmış, kavuşamamış. Bu yüzden hep ne kalbim ne de ruhum var derdi. Ama içinde beslediği en iyi niyetlerini ve sevgilerini biz çocuklara vermişti.

Kızlar annelerinin kaderlerini yaşarlar derlerdi. Babam beni kumar borcu yüzünden benden on beş yaş büyük birine verecekti. Beni satarken içi titrememiş, kalbi sızlamamıştı. Dedemin anneme yaptığını yapacaktı. Beni annemin kaderine mahkum bırakacaktı. Ben anneme zahiren benzerken kaderimide benzeteceklerdi.

Bunca yıl biriktirdiğim kalp kırıklarım nasıl geçecekti bilmiyorum. Belki de hiç geçmeyecekti. Anne sevgisine doyamamış, baba sevgisinede hasret kalan kız çocuğu olarak hep bir yanım eksik ve yaralı kalacaktım.

Şimdi sabahın köründe, bir zamanlar hiç bilmediğim, tanımadığım bir adamın evindeydim. Yatağımda oturmuş yeni doğan güneşin avluya vurduğu ışıklarına bakıyordum. Şimdi düşünüyorumda o gün Miran abinin kullandığı arabanın önüne atlamasaydım sonum ne olacaktı?

Mutemelen evlendirilirdim ya da para karşılığı satılırdım. Babamların ve onun gibilerin mekanları öyle yerlerdi. Kumarhaneler ve genel evler.

Gözlerim buğulaşmaya başladığında kafamı iki yana sallayıp avuçlarımı yanlardan yatağa bastırıdım.

Bugün öğlen vakti hem dini nikahım hem de resmi nikahım olacaktı. Miran abinin kuzeni Merwan'la evlenecektik.

Merwan...

İçimi kıpır kıpır ederek beni çocuklaştırmayı beceren adamdı. En çok onun yanında tebessüm eder, onun yanında utanırdım. En çocuk hallerimi bir tek ona güvenip gösterirdim. İçimden geldiği gibi davrandığım nadir insanlardan biriydi. Kendisi bugün kocam olacaktı.

Allah var, Helin bana evlilik meselesini söylediğinde korkmuştum çünkü onu hiç tanımıyordum. Ama bana istediğim zaman boşanma hakkımın olduğunu ve okuyabileceğimin altını çizerek söylemişti. Ondan kararım için zaman istemiştim.