BERDEL.
.
.
Hikayede cinsel ve yetişkin içerik, küfür, dövüş ve bol bol klişe sahneleri vardır. Bunu bilerek okuyun lütfen, sebebsiz linç yemek istemiyorum. Bölüm sayısı sizi korkutmasın, bölümler kısadır.
.
17.05.2024✨
.
(8) yaş farkı vard...
Arkadaşlar bu bölümü bu şarkıyı dinleyerek yazdım. Bence arka planda açıp dinleye bilirsiniz. Çünkü medyaya yükleyemedim of. Dertlerinizi hatırlatacak ama çok güzel şarkı. Ve bu şarkıyı Helin kendi ağzıyla söyleyecek. Duygu yüklü olacak biraz. Neysemmmmm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir mum'u, bağrına bastığı ip eritir." demiş birisi.
İnsan sevdiklerinden yara alırdı. Sevdiklerinden incinirdi. İnciten kişi, sevdiği diye incinirdi. Başkasının hiç bir lafı insanı bu denli yaralayamazdı.
▫️
Bindallımla yerde oturmuş bacaklarımı kendime çekmiştim. Yatağıma sırtım yaslı, başım tavana bakıyordu. Ağlamaktan öylesine yorulmuştum ki, sesimi dahi çıkaramıyordum. Yaşadığım ve yaşayacağımı tahmin ettiğim her şeyi düşünmüştüm.
Gözlerim ağladı, ben ağladım. Umutlarım, kaderim ağladı.
Sevinmeyen bir kalbin ahnı aldılar. Sevinirlermiydi bundan böyle?
Ben sevinmeyecektim. Onlarda sevinmesinlerdi.
Kapım yavaşca açılınca yerimden dahi kıpırdamadım. Kapı kapandı, ağır ağır bana yaklaştı. "Abicim." dedi abim kısık sesle. Öylece tavana baktım. Yanıma, yere oturdu "Yüzüme bakarmısın lütfen." dedi acılı sesle. Gözlerimi yanımda oturan abime çevirdim. "Bana kızgın mısın ?" dedi. Kafamı olumsuz anlamda salladım. Kızgın değildim, kırgındım. Anlaması için gözlerinin içine baktım. Kafasını hafifce salladı "Kırgınsın." dedi ve kafasını eğdi.
"Evet." dedim kısık sesle. Kendi sesimi bile duyamıyordum.
"Özür dilerim güzelim. Ben ölümümü göze alarak yaptım bunu. Ayaklarına da gittim, söyledim de. Öldürün dedim, sıkın kafama. Ama babamın bunu yapacağını düşünemedim." gözleri dolu doluydu. "Yapamadım Helin. Ama sen yapa bilirsin. Nikahda hayır de, istemiyorum de. Kan davası çıksın, ben ödeyim bedelini sen değil." dedi sert sesle. Hem sinirliydi hem üzgün. Kan davasını bile göze alacak kadar öfkeliydi.
Kırgındım, evet bedelini ödemelerini istiyordum ama abimin ölmesini de istemiyordum. Cevap vermedim. İki gündür sadece bunları duyuyordum. Hiç bir şey yapmıyorlardı ama sürekli özür diliyorlardı. Abim pişmanlığını dile getiriyordu ama annem onu bile yapmıyordu. Babam zaten konuşmuyordu benimle. Beni gözden çıkaran kendisiydi, ondan pişmanlık beklemek aptallıktı.
Ben de onlara cevap vermiyordum. Konuşup susacaklardı. Madem hiç bir şey yapmıyorlardı, özürlerini de istemiyordum. Belki de evlendikten sonra bir süre yine onlara aynı cezayı verirdim. En azından kırgınlığım geçene kadar.
