👑ဘုရင့္မူပိုင္👑
Segment 👑4👑
ဘုံ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို
မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ရင္းမွ ဘုရင့္အခန္းေရွ႕
ေျခစုံရပ္ကာဝင္သြားရမဝင္သြားရ
တုံ႔ဆိုင္းေနမိသည္။
သို႔ေပမဲ့ မျဖစ္သာေတာ့တာမို႔တံခါးကို
ခပ္ဟဟဖြင့္ရင္းဝင္လိုက္တဲ့အခါ
သူကကုတင္ေပၚမွာျပန္အိပ္ေန၏။
ကုတင္နားခပ္ေျဖးေျဖးသြားရင္းမွ
အက်ႌလက္ရွည္ဝတ္ထားတဲ့သူ႔လက္ေမာင္းကို
ခပ္ျဖည္းျဖည္းပုတ္ကာ
“ဒီမွာ ဒီမွာ ရွင္ထေတာ့ေလ.....”
ႏႈိးကာမွ တမင္ေတာင္ဟိုဘက္
ေစာင္းငဲ့သြားတဲ့ထိုလူေၾကာင့္ ဘုံ
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္မိသည္။
လူကိုအ႐ူးလုပ္ေနတာ.....။
“ဒီမွာ ကိုဘုရင္.....ထ”
စကားမဆုံးခင္ ႏႈိးေနတဲ့
လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဖ်က္ခနဲဆုပ္ကိုင္ကာ
ဒီဘက္ကိုလွည့္လာတာေၾကာင့္ ဘုံ
လန႔္ပင္လန႔္သြားမိ၏။
ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာတဲ့အထိ
ခန႔္ညားတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္မိေတာ့
ဘုံ႔လက္ကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ေျဖလႊတ္ရင္းမွ
“ဒီမွာေတြ ကိုဘုရင္ေတြလုပ္ေနရေအာင္
ငါကမင္းသူငယ္ခ်င္းလား....
မင္းကငါ့အတြက္လိုအပ္လို႔ေခၚထားတဲ့
အကူတစ္ေယာက္ပဲ
ငါ့ကို႐ို႐ိုေသေသေခၚရမယ္ မဟုတ္ရင္
ဒီေန႔ငါထမွာမဟုတ္ဘူး...ျပန္လုပ္.....”
“ဟုတ္ကဲ့....”
သူ႔အသံကနည္းနည္းခပ္ဆတ္ဆတ္မို႔
ဘုံ လန႔္မိ၏။
ျပန္ၿပီးအိပ္သြားတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း
ဘုံ မွားသြားမွန္းလဲသိလိုက္သည္။
ကိုယ္ကသူ႔အကူဆို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚလို႔
ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ???
“ဟို ဒါနဲ႔အသက္ဘယ္ေလာက္လဲဟင္....
အစ္ကိုႀကီးဘာညာေခၚရေအာင္ပါ....”
“၂၅ႏွစ္ေပမဲ့အစ္ကိုႀကီးေတြဘာေတြမေခၚနဲ႔
ငါမႀကိဳက္ဘူး....”
“ဟင္....”
သူ႔အေျပာေၾကာင့္ ဘုံအႀကံအိုက္သလို
ဟင္ခနဲျဖစ္သြားျပန္၏။
အစ္ကိုႀကီးမဟုတ္ေတာ့ဘယ္လိုေခၚရမလဲ??
“ဟို အစ္ကိုေလးဆိုရင္ေရာ.....”
ေခၚသံကသိပ္မဆိုးတာေၾကာင့္ သူမေျဖပဲ
ေနလိုက္တဲ့အခါ သူမထံကသက္ျပင္းခ်သံ
သဲ့သဲ့ၾကားသည္။
ခဏၾကာေတာ့ လက္ေမာင္းနားမွာေႏြးခနဲ
ျဖစ္သြားရင္းမွ ေခၚသံခ်ိဳေလးက အေစာကနဲ႔
ျခားနားစြာထြက္ေပၚလာ၏။
YOU ARE READING
👑ဘုရင့်မူပိုင်👑 {Complete}
Romanceကျန်တာတွေမလိုတဲ့ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းရှိရင်ရပြီ ကိုယ်ရဲ့မူပိုင်လေး💞💞
