👑ဘုရင့်မူပိုင်👑
Segment 👑21👑
“ကိုကို....."
စိတ်ရှုပ်မဆိုးလို့အပေါ်ထပ်တောင်မတပ်ပဲ
ဘုံ အောက်မှာချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ရင်း
အောက်က အခန်းပိုထဲဝင်ကာ ခဏတဖြုတ်လှဲပြီး
အညောင်းဖြေမိသည်။
ဖုန်းခဏကြည့်ရင်းမှပျင်းလာသလို
ဗိုက်လဲဆာလာတာမို့ ဘုံ အပေါ်တက်ရင်း
ကိုကို့ကိုခေါ်ကြည့်တော့မတွေ့ရပေ...။
ဘယ်မှာရှိမလဲတွေးရင်းမှ ဝရံတာဘက်မှာရှိမယ်လို့
စိတ်ထဲထင့်မိတာမို့ ထွက်လာရင်းကြည့်တော့
ထင်တဲ့အတိုင်းကိုကိုက လေတွေကိုမျက်စိမှိတ်
ခံယူရင်းမှ လောကကြီးကိုခဏမေ့ထားပုံရ၏။
တဖြူးဖြူးတိုက်နေတဲ့လေအေးတွေကြောင့်
လွင့်ခါနေတဲ့အဖြူရောင်ဆံသားတွေကို
သဘောကျမိရင်း ဘေးတိုက်အချိုးကျတဲ့မျက်နှာထားကို ဘုံအသံမထွက်ပဲ
တိတ်တိတ်လေး ငေးကြည့်နေမိသည်။
“ကြည့်ရတာအဆင်ပြေလား....."
ပြောပြီးမျက်ဝန်းတွေဖွင့်လာတာမို့
ဘုံလန့်သွားတော့ ကိုကိုကပြုံးရင်းမှ
ခါးသိမ်လေးကိုဆွဲဖက်လိုက်ကာဝရံတာမှာ
ကပ်လိုက်လေ၏။
“ဘာလိုခိုးကြည့်တာလဲ...."
“ခိုမကြည့်ပါဘူး...."
“အခုပဲကြည့်ပြီးတော့...."
“မကြည့်ပါဘူးဆို...."
မချိုမချဉ်ပြောလာတဲ့ကိုကို့ကြောင့်
ဘုံ့မှာအရှက်ပိုရသည်။
ရုန်းထွက်ပေမဲ့တိုးဖက်တဲ့ကိုကို့ကြောင့်
ဘုံ့မှာ နေရပိုကျပ်သွားရ၏။
“ကိုကိုစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လားဟင်
အစောကဘုံပြောတဲ့ထဲအမှားပါသွားလား....."
အခြေအနေကိုခဏမေ့ထားပြီး
စိတ်ထဲစိုးရိမ်နေတာကိုသာမေးလိုက်တော့
ကိုကိုက လွင့်နေတဲ့ဘုံ့ဆံသားလေးတွေကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့သပ်တင်ပေးရင်းမှ
“ဒီလိုပါပဲ ကိုယ့်ဘဝရဲ့စိတ်ပျက်စရာအကောင်းဆုံး
အခြေအနေတွေကိုပြန်တွေးမိရုံပါ
တစ်ခြားတော့ထွေထွေထူးထူးမရှိဘူး...."
“ဘုံ့ကြောင့်ပြန်တွေးမိတာမလား?...”
“ဒယ်ဒီ့အကြောင်းကလွဲရင်....”
YOU ARE READING
👑ဘုရင့်မူပိုင်👑 {Complete}
Romansကျန်တာတွေမလိုတဲ့ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းရှိရင်ရပြီ ကိုယ်ရဲ့မူပိုင်လေး💞💞
